"aldanmış olabilirdim ama, bana öyle geliyor ki bir insanın kişiliğini gülüşünden öğrenebilirsiniz ve eğer daha ilk karşılaşmada bu yabancı size candan bir şekilde gülüyorsa, hiç kuşkusuz onun iyi bir insan olduğunu söyleyebilirsiniz."
"hiçbir insan amaçsız, bir amaca yönelmeden yaşayamaz.
bir amacı ve beklentisi olmayan insan genellikle bir canavara dönüşür."
"Uyum sağlanamayan bir ortamda yaşamak zorunda kalmak kadar berbat bir şey olamaz."
"İnsanlar beni yüreklendirmek için, burada yalnızca sıradan insanlar var; diyorlar. Oysa benim karmaşık 
Ölüler Evinden Anılar bir insandan da çok korktuğum şey, sıradan bir insan zaten."
Dostoyevski 1849 yılında, devlet aleyhinde olan Petraşevski grubunun üyesi olduğu için tutuklanıyor. İdam edilecekken cezası, sürgün ve zorunlu askerliğe çevriliyor. Sibirya'daki omsk cezaevine gönderiliyor.
1859'da yayımlanan "Ölüler Evinden Anılar" kitabı ise ana karakterimiz Aleksandr Petroviç Goryançikov'un kıskançlık nedeniyle eşini öldürdüğü iddialarıyla 10 yıl sürgün cezası alması ve Petroviç'in 10 yıllık süreç içerisinde yaşadığı anıların toplanmasıyla oluşuyor.
Kitapta; sınıf farkı, hapis hayatı, farklı kültüre sahip insanlara bakış açısı gibi temalar işleniyor ve karakterlerin özellikleri, psikolojik yapıları detaylı bir şekilde anlatılıyor.
Ayrıca Rus adalet sistemi de eleştiriliyor. Verilen cezaların, insanların kolay kolay atlatamayacağı şeyler olduğundan bahsediliyor.
Yapılan hatanın tekrarlanmaması için uygulanan "cezalandırma sisteminin" yanlışlığı dile getiriliyor. Verilen ağır cezaların hiçbirinin mahkumları ıslah etmemesi aksine onları daha da hırçınlaştırıp aynı suçları işlemelerine neden olması da bu durumu kanıtlar niteliktedir.
Beni en çok etkileyen ve üzen kısım; kitabın sonlarında yer alan "Şikayet" bölümü oldu. "Baba katili" diye adlandırılan karakterin suçsuz yere 10 yıl sürgün cezası alması...
Ölüler Evinden Anılar
Fyodor Dostoyevski
