Ölüler konuşmaz!“ derler ya hani, koca bi’ yalan. Ölüler bazen öyle bi’ konuşur ki yaşayanlar bir ömür nefessiz kalır.
Merak etme... Ölüler konuşmaz.
Iza son kez seslendi. Annem, baba ama kimse cevap vermedi. Ölüler konuşmaz.
Unuttun mu? Ölüler konuşamaz...
Ölülerin bir önemi yok mu sanıyorsun? Ölüler konuşmaz mı sanıyorsun?
Sayfa 346Kitabı okudu
SON...
Arkasında,açık kalmış olan balkon kapısı rüzgardan çarpıyordu.Işıklı cezveden kırmızı bir kahve seli boşaldı,kan kırmızı bir kahve.Ona kimse cevap vermedi.Ölüler konuşmaz.
Sayfa 223Kitabı okudu
İşi gücü var yaşayanların.Zaman yaşayanlar için var. Ölüler bilmez akıp giden zamanın kıymetini. Ölüler isyan etmez, ölüler konuşmaz, soru sormaz ölüler, umut etmez.
Sessiz kaldım. Nasıl konuşabilirdim?...
Beni ölüme mahkum etmişti.
Ölüler konuşmaz.
-SPOILER-
"Annem!" diye haykırdı hayatında ilk kez. "Annem! Baba!"
Arkasında, açık kalmış olan balkon kapısı rüzgârdan çarpıyordu. Işıklı cezveden kırmızı bir kahve seli boşaldı, kan kırmızı bir kahve. Ona kimse cevap vermedi. Ölüler konuşmaz.
Sayfa 223Kitabı okudu
“Ama Lübnanlı, her ikisine de sesini çıkarmaz, çünkü ölüler konuşmaz.”
Sayfa 44Kitabı okudu
-Ölüler konuşmaz ama yaşayanlar konuşabilir. Ölüler susar... Ama yaşayanlar susmaz.
