Son bir ümit daha vardı,kadın belki de kulis çıkışında onu bekleyecek ve gelmeyişinin nedenlerini açıklayacaktı.Ama bu beklenti de gerçekleşmedi.Ümitlerin kaderi,biri yok olduğunda diğerinin ortaya çıkmasıdır,işte bu yüzden bunca hayal kırıklığına rağmen dünyadan silinip gitmemişlerdir.
Sayfa 229 - Kırmızı KediKitabı okudu
Ölüm,viyolonselcinin bu denli iyi çalmış olmasından dolayı gurur duyuyor.Kendini adeta aileden biri gibi,annesi,kız kardeşi ya da sevgilisi gibi hissediyor,eşi gibi hissetmiyor,çünkü bu adam hayatında hiç evlenmemiş.
Sayfa 188 - Kırmızı KediKitabı okudu
Olaya tanrı açısından bakarsak görevinin gereği olarak aynı anda kainatın her yerinde olması gerekir,bu böyle olmasaydı,zaten kainatı yaratmış olmasının da bir anlamı kalmazdı,tanrının yalnızca küçücük ve adına dünya denilen bir gezegenle uğraştığını düşünmek gülünç olur.
Sayfa 164 - Kırmızı KediKitabı okudu
Viyolonselci doğduğu andan itibaren genç yaşta ölmeye mahkumdu,görebileceği baharların sayısı kırk dokuzla sınırlıydı,oysa bu durumda,yüzsüzce elli yaşını doldurmuş,bunun ötesinde kadere,kısmete,talihe,burçlara ve alın yazısına,hasılı gayet insani bir duygu olan yaşama arzumuza meşry ve gayrimeşru tüm yöntemleri kullanarak ket vuran bütün unsurlara karşı çıkmıştı.Ölümün tüm itibarı sallanmıştı.
Sayfa 158 - Kırmızı KediKitabı okudu
Oysa biz dirilerle uğraşmak zorundayız,örneğin sonsuza dek yaşayacağına inanmış kitleleri yaşayacakları ruhsal çöküntüden kurtaracak psikolojik destek birimleri oluşturmalıyız.
Sayfa 115 - Kırmızı KediKitabı okudu
Hayat böyleydi işte,kaşıkla verir verie ve sonra bir gün kepçeyle verdiklerinin tümünü geri alırdı.
Sayfa 43 - Kırmızı KediKitabı okudu