Yıl 1999 .. 28 Temmuz .. Ahmet Kaya ..
Türkiye de yaşayan 64 milyon insana şerefsiz dediğimi söylediler , ben hiçbir halka halklara asla şerefsiz lafını kullanmadım . Avrupa da söylüyorum ben yaz da olsa kış da olsa farketmez geceleri çok üşüyorum . Sorun kalorifer sorunu değil sorun yorgansız oluşum sorunu da değil , beni üşüten tek birşey var ben vatansızlıktan üşüyorum . Umudum ve
Çok sormuştunuz arkadaşlar anlatıyorum;
Mesut bana #78639051 incelemem ile ilgili bir soru sormuştu. Kısa bir konuşma geçmişti aramızda ama devam etmemişti.
Taa ki birkaç ay sonra Ankara'da bir hastanede yolumuz kesişene kadar... (Aynı Psikiyatristin ruh hastalarıymışız)
Tabii o bunun farkında değildi, beni tanımadı bile.
Tanımak şöyle dursun, fark etmedi bile.
Ben onu konuşurken gördüm, böyle güzel konuşan erkek olur muydu?
Bu adam hep konuşsundu. Ben de hep dinleseydim.
Sonra yeniden mesaj attım.
(Ben ona bi yürüdüm, o Samsun'a kadar yürüdü.)
Birkaç ay konuştuk ve görüşmemek için birkaç kere onu ektim. Korktum çünkü.
Sonra bir gün uzun uzun konuştuktan sonra, bana "1000'den fazla kitap okudum, hepsi senin içinmiş, sana kendimi anlatabilmek içinmiş" dedi.
Ben de aşık oldum. Evlenmemek üzerine beylik laflar eden ben; "Evleneyim seninle de gör" dedim. Evlenmek için tek bir şartım vardı,; sigarayı bıraktı ve evlendik. (SON)
O ne hissediyor bilmiyorum ama ben tamamlanmış hissediyorum kendimi.
Duygusal ve cinsel olarak kendimi tanımaya başladığım yıllardan(15) beri hep birine çok aşıkmışım ama onunla hiç karşılaşmamışım gibi hissettim. Hayatıma birileri girdi, çıktı ama o his hiç kaybolmadı. O his ilk kez, ona sarıldığımda kayboldu. Çünkü tanımıştım. Oydu.
Şimdi huzurunuzda ona çok teşekkür etmek istiyorum. Böyle dümdüz ve mükemmel olduğu için. Tüm derdime rağmen, 4 akepeli abime, saçma sapan babama rağmen, beni böyle çok ve güzel sevdiği için.
Ve teşekkür ederim aşkım, kendini böyle güzel geliştirdiğin için. Seninle gurur duyuyorum.
Seni çok seviyorum.
