Leyla artık dinlemiyordu. Aklı, Penşirli adamın, Ahmet'le Nur'un ölüm haberini getirdiği gündeydi. Yüzü bembeyaz kesilen Babi'nin kanapeye yığılışını, duyunca eli ağzına giden Anne'yi anımsadı. Leyla annesinin o gün kahroluşunu izlemiş, korkmuştu, fakat gerçek bir ıstırap hissetmemişti. Annesinin kaybının korkunçluğunu algılayamamıştı. Şimdiyse bir başka yabancı bir başka ölüm haberi getirmişti. Şimdi kanepede oturan, kendisiydi. Ona kesilen ceza bu muydu yoksa; öz annesinin çektiği acıya uzak kalmasının bedeli?
Anne'nin nasıl yere yığıldığını, nasıl çığlık çığlığa haykırdığını, saçlarını yolduğunu anımsadı. Oysa kendisi bunu bile beceremiyordu. Doğru dürüst kıpırdayamıyordu. Tek bir kaşını bile oynatamıyordu.
Sayfa 245 - Everest (cep) Yayınları
merhaba, ben kapitalizm!
ben kapitalizmim ve kızlarınızı barbie’lerle büyüttüm, sizden estetik operasyon için paraistiyorlarsa bu şaşılacak bir durum değil!
ben kapitalizmim ve çıkarlarım uğruna üstünüze moda endüstrisini saldım!
sonuç: 17 yaşındaki kızların %78’i dış görünüşlerinden rahatsız.
ben kapitalizmim ve bir kadının bir moda dergisini 15
Ben Kapitalizmim ve kızlarınızı Barbie’lerle büyüttüm, sizden estetik operasyon için para istiyorlarsa bu şaşılacak bir durum değil!
Ben Kapitalizmim ve çıkarlarım uğruna üstünüze moda endüstrisini saldım!
Sonuç: 17 yaşındaki kızların %78’i dış görünüşlerinden rahatsız.
Ben Kapitalizmim ve bir kadının bir moda dergisini 15 dakika
SÜRVEYAN HEKİM
“Doktordan satılık araba” diye ilan verirler, çok doğru aslında.
Ne o arabayı kullanacak vakit bulursunuz, ne de düzenli bir hayatınız olur.
Hele bir de cerrahsanız, o uyku denen tatlı şeyle bir türlü buluşamazsınız.
Ben de Güneydoğu’da görev yaparken hem uykudan, hem de arabamdan mahrum kaldım. Zaten kullanmaya vakit
http://www.hakanevrensel.com/guneydogudan-oykuler-3/Kitabı okudu
