Ölüm ile yaşam arasında
Tam biraz daha itinayla kazılmış bir hendeğin üzerinden atlarken göğsüme gelen delici bir sadme beni havada uçan kuş gibi avladı. Şiddeti can nefesinin çıkıp gidişine benzer bir haykırışla kendi etrafımda dönerek yere serildim.
İşte şimdi nihayet yakalanmıştım. İsabeti idrak edişimle
aynı zamanda, merminin hayatın içine nasıl daldığını da hissetmiştim. Ölümün elini daha Mory'ye yürürken yolda hissetmiş bulunuyordum; hem bu sefer daha sıkı, daha sağlam kavramıştı. Bütün ağırlığımla hendeğin tabanına çarptığımda, artım işimin dönüşü olmaz şekilde bittiğini zannettim. Ve gariptir ki, bu an sahiden mesut olduğumu söyleyebileceğim çok ender anlar arasındadır. O an içinde, sanki bir şimşek ışığı altında, en derinindeki şekliyle hayatımı kavradım. Sonumun tam da burada geleceğine ikna olmamışçasına bir hayret hissediyordum, fakat bu hayret gayet neşeli bir çeşittendi. Sonra ateşin gittikçe zayıfladığını işittim, sanki bir tas gibi çağıldayan bir suyun sathından aşağılara dalmaktaydım.
Orada artık ne harp ne de düşmanlık vardı.
Sayfa 311 - JaguarKitabı okudu
Nedenlerin ürünü olan insanoğlu; aslının, gelişiminin, umutlarının ve korkularının, aşklarının ve inançlarının atomların kazara düzenlenip bir araya gelmesinin sonucu olduğunu; hiçbir coşkunun, kahramanlığın, duygu ve düşünce yoğunluğunun yaşamını mezardan ileriye götüremeyeceğini; her çağdaki çabaların, kendini adadığı her şeyin, tüm ilhamının, güneş ışığı parlaklığındaki dahiyane zekâsının bu güneş sisteminin engin ölüm denizinde yok olmaya mahkûm olduğunu görecek bir öngörüye sahip değildir ve insan yapısı başarı tapınağının bir gün kaçınılmaz şekilde evrenin yıkıntıları altında kalacağını bilmez...
Bertrand RussellKitabı okuyor
Ölüm, bazen hayatımızın içine baş döndüren bir koku gibi akar; hele ıssız bir yerde olup, ay ışığı ve derin bir sessizlik varken, insanın vücudu yine yıkanmış, hafifçecikken ve ruhun karşısına aşırı engeller çıkmazken, yani uykuda. O vakit, bir an için hayatla ölüm arasındaki yarım duvar saydamlaşır, insan onun arkasında, toprakların altında neler olduğunu görür.
Sayfa 345 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Var olmak mı, yok olmak mı, bütün sorun bu!
Düşüncemiz katlanması mı güzel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter? demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece! Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü!
Sayfa 72Kitabı okuyor
Artık iyice inandığı ölüm düşüncesiyle hayatının içindeki önemli resimleri bir film şeridi gibi gözünün önünden geçirdi :
İşte bunlar, bu kaba hatlarla çizilmiş şekiller. Onlar bana bir zamanlar harika ve sırlı görünmüştü. Şöhret, iyi bir muhit, zenginlik, vatan... Ne büyük ve yüce hayallerdi benim için. Oysa şimdi doğmakta olduğunu hissettiğim soğuk gün ışığı altında hepsi ne kadar basit, kaba ve anlamsız görünüyor.
Sayfa 184Kitabı okudu
...
Ciğerler soluk almak için ıkınır,
gözler, yaş içinde, arar ışığı.
Ama bir şey var ki, hala yaşar orda,
ışıl ışıl bir ülkü, bir düş,
ölüm korkusunu bastırır ...
Belki de yaşlanmak denilen şey, insanın yıllarca önce gözyaşı döktüğü dakikaları hatırlarken bir çeşit utangaçlık duymasından başka bir şey değildi. Bütün hayatı bir sözün, bir bakışın ucunda saymak, bir tek söz,bir çift göz uğrunda - bütün ışığı, rengi, doyulmaz lezzetiyle - yaşamayı bir anda değersiz bulacak kadar pekyürekli olabilmek, ancak gençliğe vergi bir aptallık değil miydi?
Düello
ne parçalanmış bir ayna
ne mum ışığı kalacak
birazdan gün ağaracak
her gece yeni bir düello
her sabah yeni bir ölüm
hepsi bu şiire sığacak.
Sayfa 241 - Kırmızı KediKitabı okudu
" Ama ölmek, öldürmek çare değil... Ölüm yok oluştur, her şeyin yok oluşu... Yok olmak ne zaman çare olmuş ki? Ama ya hayat; biliyorum ki en kirli, en umutsuz hayat bile çare olabilir. Çünkü umut vardır onda, umut ışığı, umut tohumu vardır içinde, her zaman ve her şart altında... "
Sayfa 95
Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü,