Öğle Uykusundan Uyanırken
Öğle uykusundan uyanırken deniz yükselirdi, bilirdim, her gün o satta yükselirdi. Kendimi büyümüş bulurdum. Birbiri arkasına uyanırdım. Koştuğumu anlamadan. Cilalı taş ormanları içinden geçerdim. Düş, doğaya dönüşürdü. Yoksa hangi çiçek büyüyebilir ki!
Uykunun çiçekli perdesi duvara vurmuştu ama o sabırsız, damıtık, büyü bilmez ışık, imgelemin
SUYUN AYAK SESİ
Annemin sessiz geceleri için!
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
“To be, or not to be, that is the question”
“Var olmak mı olmamak mı, bütün sorun bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter! demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece! Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o
Sayfa 71Kitabı okudu
Bir Başlangıç, Bir Son: Umut
Kafamın içindeymiş gibi hissediyorum saatin tik taklarını, boğuk bir ses sürekli olarak zonkluyor, hissediyorum tüm bedenimde, hiç bitmeyecek bir döngü gibi, tik tak, tik tak, tik tak…
Bugün 23. Gün ve değişen hiçbir şey yok. Her şey daha da kötüleşti, sanki yıllardır bu şekilde yaşıyormuş gibi hissetmeye başladım, perdeyi dahi aralayıp dışarı
Deniz havası, güneş ışığı ve sabır Watson; gerisi kendiliğinden gelir.
Sayfa 81 - Martı YayınlarıKitabı okudu
