"Yani şunu öğrendim: Ölüm korkusu, ölümün kendisinden daha kötü."
Sayfa 82 - EurydikeKitabı okuyor
...ölüm korkusu kötü yaşanmışlığın bir sonucudur.İyi yaşanmış bir zaman ölümün de doğal karşılanmasını sağlar.
Sayfa 113Kitabı okuyor
Dış tehditlerden korunaklı dünyalar yaratmak isteyen kimi kişiler, fazla ileri gidip dış dünyaya karşı abartılı yüksek duvarlar örerler. Yeni insanlara, yeni yerlere, farklı yaşantılara karşı yükselen bu duvarlar onların iç dünyasını da yoksullaştırır. İşte Acılaşmak burada devreye girer.
Acılaşma'nın (ya da Dr. Igor'un tercih ettiği
"İnsanoğlunun imgelemi geliştikçe ölüm korkusu da artmış olabilir."
Sayfa 118Kitabı okudu
ölüm kokusu ve korkusu çağımızı sarmıştır.
Ne zamandır aklımda olan o cümleyi buldum
Vallahi ben ölüm korkusu bir an aklımdan çıksa kalbimin beni fesada sürükleyeceğinden endişe ediyorum.
Ölme korkusu, insanın içindeki yaşayan şeye olan sınırsız bağlanmayı açıklıyordu.
Sayfa 146 - Can ModernKitabı okudu
Zavallı kadın, içini ölüm korkusu sarmışken sırıtmaya başladı.
Anneler böyle güçlüdür...
bir gece sabaha karşı
en kilitli kapılarım açılacak
yalnızlığımdan çıkıp gideceğim
ne sensiz kalırsam korkusu
ne kitaplarda okuyup altını çizdiklerim
ne alkol tutabilecek beni
ne ölüm telâşı
+1
Acılar vardı, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda ölüm
Durup durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan; arıtan su
Dünyamı saran bir uçtan bir uca
Hep o bir gün sevememek korkusu
Ben kalbimi o taşlarda biledim
Bütün pisliklerini yeryüzünün
Kazıdım hançerimle yeniledim
Son dakikasında bile ömrümün
Ben Tanrı'dan başka bir şey istemem
Her sevgiye açık olsun pencerem.
