Kendimi tanımayı unuttum !
Tanımaya çalışırken yaşamayı yaşarken savaşmayı da.
Bak işte yaralarımız aynı …
Acılarımız aynı,
Ölülerimiz de öyle,
Ya sevinçlerimiz ?
Sahi be en son ne vakit oldu gülüşmeyeli ?
En son ne zaman birlikte yedik bir sofrada, bir akşam yemeği, korkusuz, kuşkusuz…
Kaç asır, kaç yıkım, kaç sürgün gördü ömrümüz ?
Hangi