bitti patika
uçurumun çevresinde ölüm sessizliği
sen istedin
senindir bu patikadan ayrılma isteği
gezgin, hayatın söz konusu
şimdi sakin ol, ne olursun
tehlikede olduğuna inanırsan, bil ki kaybolursun
uçurumları sevenin, kanatları olmalı
-Marilyn'in beni öpmesini istiyorum.
- Hayır, diyor Marilyn. Ben sizi seviyorum, Ernest.
-Ben de, diyor mezarlık bekçisi. Ölesiye.
Tıkanıp kalıyorlar. Kalabalığa rağmen ölüm sessizliği hakim oluyor...
Ne bir kuş sesi geliyor dışardan ne başka bir ses. Ağır bir sessizlik. Hani bu ölüm sessizliği beni sarıp sarmalayıp içine çekip götürecek gibi geliyor kimi zaman.
Tozlanmış sonsuzlukların kokusunu soluyordum: rutubetli ve tozlu yatıyordu ruhum. Gece yarısının aydınlığı yanı başımdaydı hep, yalnızlık çökmüştü onun yanına; ve üçüncü olarak da, hırıldayan ölüm sessizliği, en berbatı arkadaşlarımın.