Ölüm,hayatın değişmesinden başka bir şey değildir. Doğada bizlerin kurup çattığı anlamda bir ölüm olamaz. Sadece her şey sürekli olarak değişir,o kadar. Bu değişme sonsuzdur. Örneğin tohum,ot olur,başak olur,ekmek olur,keylus olur,kan olur,insan tohumu olur. Insan tohumu insan olur,ceset olur,toprak olur,bitki tohumu olur. Bu değişmeler ve yenileşmeler sonsuza kadar sürüp gidecektir.
Ölüm yok oluştur, her şeyin yok oluşu. Yok olmak ne zaman çare olmuş ki? Ama ya hayat; biliyorum ki en kirli, en umutsuz hayat bile çare olabilir. Çünkü umut vardır onda, umut ışığı, umut tohumu vardır içinde, her zaman ve her şart altında...
Sayfa 170Kitabı okuyor
Akıllı insanlar, hayat çok uzun olsa dahi, sonunda ölüm olan hiçbir nimete değer ve önem vermezler. Çünkü ecel geldiği zaman bu nimetlerin insana hiçbir faydası olmaz.
Asıl nimet, dünyada insandan hiçbir zaman ayrılmayıp ahirette de faydası olan nimettir. Bu nimet, sonsuz saadetin tohumu olan iman nimetidir.
Sayfa 13Kitabı okudu
Gılgamış Destanı konusu
Gılgamış, yabanıl arkadaşı Enkidu'yla birlikte, Tanrı Enlil'in Amanos yöresindeki Sedir Ormanları'na gözcü olarak koyduğu Humbaba adlı korkunç bir devi öldürür. Bunun üzerine, aşk tanrıçası İştar, Gılgamış'a aşık olur. Ama Gılgamış ona yüz vermez. Buna çok içerleyen tanrıça gökten korkunç bir boğa indirip Gılgamış'ın üzerine salar. Ama Enkidu hayvanı öldürür. Ne var ki bu sonuca çok öfkelenen İştar'ın verdiği ölümcül bir sayrılıkla kendisi de ölür. Gılgamış için bir yıkım olur bu ölüm. "Ben de Enkidu gibi ölecek miyim?" diye ağlar, dövünür. "Ölümsüz yaşam"ın gizini aramak üzere yollara düşer. Tanrı Ea eliyle yeryüzünde tek bir kişiye verilmiştir ölümsüzlük: Büyük Tufan'da "yaşamın tohumu"nu kurtaran Ut-Napiştim'e. Gılgamış uzun, güç bir yolculuk sonunda onun oturduğu "mutluluklar ülkesi"ne, Dilmun'a ulaşır. Öğrenir ondan ölümsüzlüğün gizini. Denizin dibindeki bir bitkidedir bu giz. Suyun derinlerine dalıp çıkarır onu.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Diyordu ki Emin, “İnsanın içinde dünya ötesi bir şeye dönüşmek isteyen bir tohum var. Özlem ya da ümit dediğimiz şey gerçekte bundan kaynaklanıyor. İnsanın bilmeden beklediği nedir aslında, bu tohumu çatlatacak güçte bir ışığın gelip kendisine çarpması."
Diyordu ki Emin, insanın içinde dünya ötesi bir şeye dönüşmek isteyen bir tohum var. Özlem ya da ümit dediğimiz şey gerçekte bundan kaynaklanıyor. İnsanın bilmeden beklediği nedir aslında, bu tohumu çatlatacak güçte bir ışığın gelip kendisine çarpması...
Zulüm, acı, ölüm,
Şu bu bir anda gizlerse de tohumu,
Ölmüş gibi görünürse de halk,
Döner gelir elbet bir gün mayıs ayı..
Kavuşur baharına toprak,
Kızgın eller dağıtır atar ağır havayı.
Ölümün içinden yeşerir yaşamak.
Pablo NERUDA
" Ama ölmek, öldürmek çare değil... Ölüm yok oluştur, her şeyin yok oluşu... Yok olmak ne zaman çare olmuş ki? Ama ya hayat; biliyorum ki en kirli, en umutsuz hayat bile çare olabilir. Çünkü umut vardır onda, umut ışığı, umut tohumu vardır içinde, her zaman ve her şart altında... "
Sayfa 95
Ölüm yok oluştur·, her şeyin yok oluşu. Yok olmak ne zaman çare olmuş ki! Ama ya hayat; biliyorum ki en kirli, en umutsuz hayat bile Çare olabilir.
Çünkü umut vardır onda, umut ışığı, umut tohumu vardır için de, her zaman ve her şart altında... "