Kali
Devrim Tanrıçası
Isaac tüm zamanını karanlık bir evde kitap okuyarak, güneş ışığına çıkmayı reddederek geçirdi. Yan komşusu, periyodik olarak uğrayıp Isaac'e şunu söyleyen gizli bir ruhani ustaydı: “Tüm hayatını bu karanlık odada masanın üzerine eğilerek geçirme. Dışarı çık ve gökyüzüne bak!”
Isaac başını salladı ve okumaya devam etti. Sonra
Kali
Devrim Tanrıçası
Isaac tüm zamanını karanlık bir evde kitap okuyarak, güneş ışığına çıkmayı reddederek geçirdi. Yan komşusu, periyodik olarak uğrayıp Isaac'e şunu söyleyen gizli bir ruhani ustaydı: “Tüm hayatını bu karanlık odada masanın üzerine eğilerek geçirme. Dışarı çık ve gökyüzüne bak!”
Isaac başını salladı ve okumaya devam etti. Sonra
Şiir Sanatı, Mutlu olma Sanatı, Komedi Sanatı
_Lord Byron_
_Ey güzel okur! Bir kez burnunu uzattığın bu sayfaların içinden bir daha çıkamayacağına ant içerim!
_Tabuttaki ceset gibi yalnızdım. Yalnızdım bir bulut gibi. Yalnızlık dediğim haremindeki sultanınkidir. Mağarasındaki bir münzevinin değil. Hava saydam, gök mavi ve toprak kıvançlıyken, görünmekten hoşlanmayan, çatık kaşlı bulut gibi
Yetmez mi? Bunca umutsuzluk, mutsuzluk, anlamsızlık ve korkaklık... Öylece sinmek küçük bir odaya, gökyüzüne bakmayı bile becerememek. Yetmez mi? Uyumak, aynı kitabı defalarca okumak. Ölümle dans etmek ve ölememek. Yetmez mi? Uzaklaşmak, susmak, kesmek vücudunu... hangi acı yetecekti ki. Neyde bulacaktı insan yaşama isteğini... sarmışken etrafını yalnızlık, nasıl olacaktı da hayat denen okyanusta boğulmaktan, dibe çekilmekten kurtulacaktı.