Bir kere tadılacak ölümü her gün, hatırlatıldığı sıklıkla yaşıyorsun. Sana her şey haram oluyor ve bu haliyle yaşayamadığın hayatın geçiciliğine, saçmalığına ikna oluyorsun. Onu değiştirmek, güzelleştirmek, dünyayı iyilikle doldurmak için ne isteğin ne cesaretin kalıyor geride.
Halbuki mesele sonunda ölümün varlığını bilerek yaşamayı, mutlu olmayı becerebilmek.