GAZZE'DEN SONRA ŞİİR YAZMAK MÜMKÜN MÜ?
Modern Batı düşüncesinin şekillenmesindeki en önemli olay Yahudi Soykırımı, özel adı ile Holokost’tur. Felsefeden tarihe, sanattan sosyolojiye kadar hemen her disiplini “Holokost’tan önce ve Holokost’tan sonra”diye tasnif etmek mümkündür. Hatta fen bilimleri için bile durum aşağı yukarı
GÜNLER PERİŞAN / ARKADAŞ ZEKAİ ÖZGER
yırtarak geçiyor kalbimizden
hayatı da törpüleyen zaman
şuramızda bir şey var
acıya benzer
umuda benzer
Dialog
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
yırtarak geçiyor kalbimizden
hayatı da törpüleyen zaman
şuramızda bir şey var
acıya benzer
umuda benzer
böyle günlerde hayat
hem acıya, hem acıya benzer
gün ölümle başlatıyor hayatı
her şafak taze bir ölünün üstünde doğuyor
her sabah ölümü anlatıyor gazeteler
sol köşede ölümü kutsallaştıran bir fotoğraf
yeni bir cinayetin röntgenini çıkartıyor
Qorxmaq - varoluşun mənbəyidir. Səni sən edən nə varsa hamısı qorxudan yaranır. Qorxu ilə yaşamağı bacarmalıyam. Sabahısı günü başıma gələn heçnəyi bilməsəm də ölümün var olduğunu bilərəm. Bütün insanlar bilir bunu. Adi bu bəs eliyirki, bir-birimizi qıraq, öldürək, tragediyalar yaradaq amma başa düşmürük ki həyatın bir teatr oynundan başqa bir şey deyil. Sənə verilən obrazı oynadın qutardı
Küçük bir hırıltı göğsümde
Yavaş yavaş artarak hızlanan
Kalp atışlarım
Git gide büyüyor
Göz bebeklerim
Ve ağzımda metal tadı
Bu imiş ölümün gerçek adı
GEVERÎ
Kasım hep ölümün adı olmuştur bende
Eylül nasıl hüzünse
Ekim nasıl doğaya doğurganlığını hatırlatmaksa
Kasım da ölümü hatırlamaktır
Tunebuni
Bir mürekkep lekesi durmadan büyüyor defterin üzerinde ve yazıyor bütün bunları. Kurmacanın bile belirgin bir dizgeye kavuşamadığı yerlerde yazmak giderek bir sayıklamaya dönüşüyor. İnsandan, yaşamdan bağımsız gibi duran bir şey. Nesnelerden tüten buğu yazıyor bunları, oluklardan akan gökyüzü. Peki sen, durup durup denize bakan çocuk, daha ne arıyorsun? Yazılacak her şey senden önce yazıldı, söylenecek her şey söylendi çoktan. Artık her şeyin bir adı var şu dünyada. Ölümün bile bir adı var. Topuklarından, attıkları her adımda kan sizan adamlar geçti bu yollardan. Peki sen çocuk? Dünya hiç bir zaman gökyüzüne yansımayacak, artık hiç değilse bunu biliyorsun. Sesler gitmiş, bir tek yankıları kalmış geride. Bedeni olmayan seslerin çığlığa dönüşmeyi kurduğu yerlerde sen şarkı söylemek için bekliyorsun. Çocuk, yanılıyorsun.
İZLEDİM - BİTTİ
FİLM ADI: NEKROMANTİK
YÖNETMEN ADI: JORG BUTTGERET
YAPIM YILI: 1987
Dedem
Bayram geldi ama dedemin dediği gibi buruk biraz dedemin burukluğu hastalığından dı belkide ölümün üzerine konduğu ağırlıktan dedemden sonra kaç bayram buruk geçti bizlere sevgisini hissettirmezdi ama o dedeydi işte var olsundu. Aldığı lokumlara kumlu lokum derdi adı kumlu lokum kaldı bizlere.
Oğlunun evinin direğiydi.
Dedem gitti bir bayram sabahı,
Ev gitti, huzur gitti, aile bitti.
Evlatlar babasız yapamazmış dedemin gidişiyle anladım...
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve