Bi arkadas cok ısrar etti okumam icin lakin okuyamadim bu yuzden paylasmak istedim
ÖMÜR HANIMLA GÜZ KONUŞMALARI
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan.
Füruğ Ferruhzad - Güvercinin ruhu
youtu.be/hh5ytES7Kko
Âh, bir güvercin gibi kanatlarım olsaydı
Uçar ve huzurlu olurdum
Çünkü şiddeti ve kavgaları gördüm
Bu dünyada çok acı çektim.
Bu dünya gebe ve haksızlık doğuruyor
Allah'ım, senin gücün ve senin huzurun dışında
Nereden sığınak bulurum?
Eğer şafağın rüzgarlarına asılsam ve denizin derinliklerinde yaşasam
Yine de elinin
Masallara inanmazdım küçükken. Mutlu sonlu hikâyeler ilgimi çekmezdi hiçbir zaman.
Ben mutsuz son severdim, şimdi de öyle.
İçimdeki çocuk hep eteklerine yapışır ağlardı, yalvarırdı. Acı çekiyordu içimdeki çocuk. Bende hiç acımadan önce onu öldürdüm ardından kalan eşyaları yaktım. Öyle bir kül oldu ki içim, karanlık geceyi gri yaptı küllerim.
Sonra biri geldi içimdeki küllerin arasından küçüklüğümü buldu. Tuttu ellerinden, tekrar can verdi. Bir daha öldürdüm içimdekini. Her ikisini de.
Ölümün onlara mutluluk getirmesi için kül ettim onları.
Güzel şeyler yazamayacak kadar yorgunum. İyimser olamayacak kadarda acı gördüm ölümün elini tutdum , nefesini hissetdim.
Sadece şunu söyleyebilirim ki.
Hayat kötü... kuşlar ölüyor.
“Ben yeterince iyi değilim, tamamen kötü de değilim. Güven vermiyorum ama umursamaz da değilim. Kaçmıyorum, durmuyorum da. Sarhoş gezmiyorum, ama her an ayık da değilim. Bağımlı değilim, kaçabilecek kadar da özgür değilim. Politik değilim ama tarafsız da değilim. Umutsuz da değilim, sonsuz da değilim. Camus gibi yaşamın bir adım uzağında, ölümün bir koşu yakınındayım…”
Tezer Özlü
Zamanın silemediği hiçbir anı, ölümün sona erdirmediği hiç bir acı yoktur
Cervantes