Bana Kelimeler Ver
Bir pazar yeri karmaşasında götürüyorum hayatı. Götürebiliyor muyum ? Yok hayır, bilmiyorum. Bu yazıyı neden bu gün yazıyorum ? Çok önce yazmalıydım çook. Pazarcılık yaptığımız yıllarda. Sabah güneş doğmadan uyanıp yollara nasıl düştüğümüzü, soğukta titreye titreye açılan tezgahları, bir annenin merhametli yorganı gibi üzerimize açtığımız
Tek yumurta ikizi olan kız kardeşler, tek yumurta ikizi olan erkek kardeşlerle evlenip çocuk sahibi olurlarsa bu çocuklar kardeş olur, genetik olarak.
Doğru mu sizce?
Küçük karıncaları ezen çocukları Allah affeder mi baba?
Kuşlar kaçar mı ölümden? Ya da özlemekten...
Gönül yorgunluğundan ölür mü insan baba?
Hikmet Anıl Öztekin
sen bir başka seviyorsun..
Ayşegül: Senin moralin mi bozuk?
Poyraz: Yoo. Düşünüyorum.
Ayşegül: Ne düşünüyorsun?
Poyraz: Dün küçük bir kız gördüm. Saçları aynı sen. Eve geldim şiir yazdım. Sözleri aynı sen… Beni seviyorsun değil mi?
Ayşegül: Nefret etmediğim zamanlarda evet.
Poyraz: Nefret, aşkın kayınçosudur Ayşegül.
Ayşegül: Poyraz, mümkünse biz hiç ayrılmayalım olur mu?
Poyraz: Mümkünse bir daha benden hiç nefret etme.
Ayşegül: Ben senden nefret etsem de sen beni sevmeye devam et. Çünkü sen bir başka seviyorsun.
"-off! dedi.
-ne oldu? dedim.
-hiiç... dedi.
-her şeyi bırak gel benimle, dedim.
-olur mu? dedi.
-topu tupu bir tabak fazla koyarız masamıza, dedim.
-olmaz! dedi.
-neden? dedim.
-aynı tabaktan yeriz, dedi.
bir daha sevdim..."
"Nefesin manasını bilmeyen "buğday" dermiş.
Buğdayı hakikat zanneden hiç olur mu derviş?"