Oluşun gıdası niyet
Aklın gıdası sükunet
Bedenin gıdası oruçtur .
Sayfa 435Kitabı okuyor
Paradoks
" Sonsuz teslimiyet içinde var oluşun derin üzüntüsüyle tükenir, sonsuzluğun büyük mutluluğunu bilmektedir. Her şeyi, dünyadaki en değerli ne varsa, terk etmenin acısını hissetmiştir ve yine de fani zevkler ona daha yücesini hiç bilmeyen kişi kadar zevk veriyor. "
İnsan bir soğan gibidir, tıpkı soğana benzer, bir sürü kişilik katmanına sahiptir ve bütün bu katmanların altında gizli özü barınır.
Bu öz boşluk gibidir, hiçliktir. Var oluştan çok var olmayışa benzer; çünkü var oluşun bir sınırı vardır, çevresi sınırlıdır. Ancak en İçteki çekirdeğin bir sınırı, bir limiti yoktur, o sadece özgürlüktür, enerjinin özgürce akmasıdır, boyutları sonsuzdur.
İnsan kişilik katmanlarını en dibine kadar soymaya devam etmedikçe ve o özü yeniden keşfetmedikçe, zihni hastalıklı kalır.
Bu kişilik katmanlarını anlamak zorundayız çünkü sırf bunu anlamak bile bir şifalanma gücüdür.
Tam olarak nerede bloke olduğunuzu anlarsanız, bloklar erimeye başlar. Bir şey anlamanın mucizesi budur - sırf anlayış bile blokların erimesine yardım eder. Başka bir şey yapılmasına gerek yok.
Gerçekten, kesin bilirseniz, - eğer tam olarak hangi noktada tıkandığınızı, nerede donduğunuzu, çıkmazın nerede olduğunu tespit edebilirseniz - o zaman sırf bunun farkında olarak, bütün mutlaklığıyla bilmenizle beraber o erimeye başlar.
Bilmek, şifalandıran bir güçtür ve o nokta bir erimeye başladı mı, siz yeniden akmaya başlarsınız,
Siz akış olursunuz.
Sayfa 36 - Doğan YayıneviKitabı okuyor
Aşk; birine yönelik böylesi bir kaygı nöbetinden, onu tutabilecek miyim yoksa kaçıp gidecek mi belirsizliğinden doğunca kendisini yaratan o altüst oluşun izini taşır, o kişiyi düşündüğümüzde o ana dek gözümüzde canlananların pek azı kalır aklımızda.
Sayfa 17Kitabı okudu
Aslında değişmeyen insanlardan tiksinirim. Ama sen başkasın. Belki senin değişmemen gerekir. Kendi yarattığın bir yapıt gibisin. Kendini kimselere sormadan, kimseden etkilenmeden, gönlünce kurmuşsun. Sapasağlamsın. Tanıştığımız günlerde kusursuzdun neredeyse. Bundan ötürü de can sıkıcıydın. Asla yalpalamayan, kimseleri, durup dururken şaşırtmayan bir insansın. Böyle oluşun rahatlandırıyor beni... Çün-kü zaman zaman korkuya kapılıyorum, elimde değil. Değişim, her zaman gelişme demek değildir.
Sayfa 121Kitabı okuyor
Bu hakikatin olmadığı, yalnızca oluşun olduğu dünyada, insan kendini yaratmak zorundadır.
Sayfa 23 - Say YayınlarıKitabı okuyor
