Şubat Ayı Öykü Etkinliği (1-28 Şubat 2021)
SEN HANGİSİYDİN?
Amerikalı bir kadınla konuşuyordu! Hem de ateşli ateşli!
“Koş koş, annem senin komşuyla sohbet ediyor.” dedim kardeşime.
“Yok artık, annem İngilizce mi biliyormuş?” dedi ve karşımızdaki manzarayı katıla katıla gülerek seyretmeye başladık. Bir müddet daha konuştular ve annemiz Amerikalı komşunun bahçesinden ayrılıp eve
Yobaz bir muhalifsen mutlaka oku
Öncelikle hiçbir zaman bir paylaşımımın yayılmasını istemedim ama bu ileti inşallah yayılır ve çok fazla insan görür. Çünkü bugün hayatımın başa çıkması en zor günlerinden birini yaşadım ve bunları paylaşmak ve birkaç kişinin bile olsa farkındalığını artırmak istiyorum. Ben bazı şeyler geride kaldı zannediyordum ama kalmamış.
Siyasal görüş
Ya nasıl insanlar var gerçekten bazen anlayamıyorum. Müslüman bir ülkeyiz diye herkes oruç tutuyor mu sanki. Oruç tutmayanlar nasıl saygı duyuyorsa oruç tutanlara, tutanlar da bi zahmet tutmayanlara saygı duysun. Hayvanlığın ve saygısızlığın lüzumu yok! Şerefsiz tutmuş bana ayrım yapıyor. Sen kimsin be sen kim köpeksin! Öğlen yemeğini verdiği için laf ediyor. Lan 1 kişinin yediği yemekten ne olur. Madem öyle derdin verme kardeşim yemeğimi falan ben kendi cebimden kendim yerim Allahım Yarabbim ya 😠😠 Ben Aleviyim ya Alevi. Alevi nedir kimdir bilmiyorsan aç oku internetten. Biz Ramazan orucunu tutmayız. Hem sen tutuyorsun da ne oluyor benim hakkıma giriyorsun. O tuttuğun oruç Allah katında kabul olur mu be. Ne desen kaşımı bile kaldırmadan tamam deyip yapıyorum. Verdiğin asgari ücretin yarısı bile değil. O paraya kimi çalıştırırdın o dükkanda? Ben ihtiyacım var diye hala orda çalışıyorum. Ihtiyacım olmasa sana yedirmesini bilirdim ben o lafları. Bu nedir böyle ya. Herkes kendini bi bok sanıyor. Lan bende mi var bunlarda mı anlamadım gitti. Nereye girsem hep böyle sıkıntılar yaşıyorum. İlla kötü dil mi konuşalım yani. Illa bizde mi sizin gibi olalım. Bunlar insanı katil eder ya valla 😡😡😡😠😠
pandemiden sonra herkes bir kavanozun içinde yaşıyor gibi. sanki o zaman hepimiz öldük ve kurulu düşler içerisinde yaşıyoruz. dünya artık p.ö. ve p.s. olarak ayrılmalı. belki de dünya artık ayrılmamalı. bu kadar ayrıldığı, bu kadar sınırlar çizildiği yeterli. yakında evden çıkmak istemek için bile vize istememiz gerekebilir. yazın bunu, dediydi dersiniz. gerçi denilecek vakitler olursa bunu mu dersiniz, denecek onca şey varken. en iyisi ankara, harikalar diyarı, adrenalin ve biraz ölüm provaları. bu metnin neticesi yok ama şu var ki havalar soğumadan yaz geldi yahu. valla nolacak bu memleketin hali bazen kedilere bile şaşırıyorum düşünürken bazen at yarışında koşan atların kendi aralarında şike yapabilme ihtimallerini. genelde şaşırdığım şey şu oluyor, bu gökyüzü bu kadar ince olmasaydı üst katın gürlemesini yine de duyar mıydık ya da buradaki -dayı ayrı yazmasam kıyamet kopar mıydı? her şey çok kafa karıştırıcı farkındayım ama her şeyin karışık olması olaylar içindeki mesuliyetimi azaltır mı? keşke bana kıyak geçebilseydik. aslında bütün olay milattan sonra oldu. o zamana kadar insanlar bir şekilde yaşıyormuş. ondan sonra bir modernlik bir bilmişlik geldi dünyaya. ben bu bilmişliğe karşı biraz tuzu kuruyum çünkü bunlarla ilgilenmiyorum. işte böyle böyle olmuş. sözün özü şu ki, insan sevdiğinde dünyasına pus çöküyormuş fakat ihanete uğradığında puslara bile pusu kurası geliyormuş. öyle işte...
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı
Benim Hikayelerim III
Valla nereden bulaştık bu işe bilmiyorum.Böyle aşk dediğin şey yanmak ise ben kül olmuşum yani.Böyle bütün rüzgarları sırtıma almışım; o güzelim yüzlerinize, gülüşlerinize, ellerinize, böyle kadehlerinize dökülüyorum tek tek yani. Bazen en başından bellidir filmin sonu da lakin görmek anlamak istemez işte insanoğlu.
Böyle sonunu bildiğin halde