Yarın için bu ne telaş ey dost!
Emin misin?
Ağzındaki cümlenin yarım kalmayacağından..
Hayat kısa insanoğlu.
Kesildikçe biten otlar gibi yeşermeyeceksin bir daha
Bu gece Ayın altında son gecendir, kim bilir?
Durmadan
Kurulup dağılan bu yerde hiçbir dost
arama. Güvenilir bir sığınak hiç!…
Bırak, acı yüreğinde konaklasın. Olmaza
çare arama. Kimse sana gülmeden sen acıya gülümse,
Yaşamana bak!
Cenneti ve cehennemi arıyordum, dünyanın ve sonsuzluğun ötesinde.
Görkemli bir ses yankılandı göklerde;
Ne arıyorsun?
Cennette sendedir, Cehennem de!
Her sabah
şebnem bunaltır laleleri! Gün yükselince
hafifler güller, menekşeler… Göğüsüme yük
olan kalbim, bir tatlı bakışınla
kurtulur
kederinden!
Kendi içmez, içeni kınamaya bayılır,
Yüzünden aldatmaca sahtekarlık yayılır,
Şarap içmiyor diye kasılıp gezer ama,
yedikleri yanında şarap meze sayılır.
Camiye gittim, ama Allah bilir niye:
Ne namaz kılmaya, ne dua etmeye.
Eskiden bir kilim aşırmıştım camiden:
O eskidi gittim yenisini yürütmeye.
Kimi dinde imânda buldu yolu
Kimi akıl, bilim yolunu tuttu.
Derken bir ses geldi karanlıklardan:
Gafiller! Doğru yol ne odur, ne bu!
Sabah doldu göklere mavi mavi;
Doldur, ışık döker gibi, kâseyi!
Acı olmasına acıdır şarap:
Ama gerçek acıdır demezler mi?
Adam olduysan hesap ver kendine:
Getirdiğin ne? Götüreceğin ne?
Şarap içersem ölürüm diyorsun:
İçsen de öleceksin, içmesen de!
Valla ne de güzel demiş Ömer Hayyam;
Yarım somunun var mı?
Bir ufak da evin?
KimseIerin kuIu köIesi değiI misin?
Kimsenin sırtından geçindiğin de yok ya?
Keyfine bak, en hoş dünyası oIan sensin...
Yaşamak elindeyken bugüne bugün,
Ne diye bırakır, yarını düşünürsün?
Geçmiş, gelecek, kuru sevda bütün bunlar; Kadrini bilmeğe bak avucundaki ömrün.
Dünyada akla değer veren yok madem,
Aklı az olanın parası çok madem,
Getir şu şarabı, alsın aklımızı:
Belki böyle beğenir bizi el âlem!
Sayfa 15 - Türkiye İş BankasıKitabı okuyor