Sırf yüzme biliyor diye insan okyanusun ortasına bırakılmaz diye bir söz okudum az önce. Sonra yüzme bilmediğim aklıma geldi...
İnsan kendisi olarak var olabileceği bir güven ortamı arar. Evlilik de böyle bir ortam olmalıdır; aksi halde mutlu olamazsınız.
Sayfa 96
İnsanlar değişebilir; ne var ki, o değişim isteği bireyin kendi içinden gelmelidir. Korku Kültürü'nde yetişmiş biri denetlemeye ve denetlenmeye alışık olduğu için hemen karşıdakine değişmesini söyler ve onu denetlemeye başlar, ama bu yol insan insana bir ilişki için tehlikelidir.
Değerler Kültürü'nde ise bireye saygılı bir yaklaşım söz konusudur. O kişi ile sohbete girilir ve o kişi, değiştiği zaman daha mutlu bir evlilik ortamı oluşacağını görürse, değişmenin zorluğunu göğüsleyerek gerekli adımları atmaya başlar.
Sayfa 93
Kurban hakkında tefekkür ettim ve ne keşfettim? Kurban her şeyden önce adı üstünde kurban etmek, feda etmektir ve bu ancak dini bağlamda anlaşılabilecek bir kavramdır ( bu bağ dışında kurban kavramı anlaşılamaz ). Dahası bu, Hazreti İbrahim’e dayanan ve ebedi olarak Allah ile insan arasında vuku bulmuş en korkunç imtihanı hatırlatan çok eski bir gelenektir. Nihayet bu, medeni insanın hassasiyetlerine ve zihniyetini oldukça aykırı bir özgünlüktür. Kurban bu medeni yabancılaşma bir saldırıdır, doğallığa ve toprak, su, ağaç, hayvan, kan olan elementlere, kaynaklara dönüş çağrısıdır.
Sayfa 454 - İslam’a Dair DüşüncelerKitabı okudu
Samimi miyiz?
Fahr-i Kâinat Efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem), "Din nasihattir
(samimiyettir)" buyuruyor. "Kim için yâ Resülallah?" diye sorulunca da, "Allah'a, kitabına, resülüne, müminlerin emirlerine ve bütün
müstümanlara" buyuruyor. Her ortama göre farklı bir maske takmayı erdem kabul eden bugünün dünyasında bu mübarek hadis-i
şerif iyi düşünülmelidir. Hakikaten Rabbimiz'e karşı samimi miyiz?
En azından her rekâtta okuduğumuz, "Yalnız sana kulluk eder, yalnız senden yardım dileriz. Bizi dosdoğru yola ilet" manasına karşı,
bize çok düşkün rahmet peygamberine karşı samimi miyiz?
İnsan en kolay kendine yalan söyler. En kolay kendini aldatır.
Biz dini yaşantımızda kendimiz de farketmeden samimiyet ölçüsünü rafa koyup yine kendimize rol yaparak avunuyor olmayalım
sakın. Dinin başkaları tarafından türlü şekillerde istismarına dikKatimizi vermeden önce kendi kalplerimize bakmamız gerekiyor.
bu konuda biz ne durumdayız? Bütün kötüye kullanmaların, İstismarların panzehiri olan samimiyet bizim iç dünyamızda kendine yer bulmuş mu?
Sayfa 119Kitabı okuyor
"
Seven insan, önce kendinden geçmeyi, sonra kendini bulmayı özler..
"
Sayfa 53 - Can yayınlarıKitabı okuyor
