Pişmanım
Daha önce Ahmet Ümit onkumadığım için çok ama çok pişmanım. bir anda okuyacak kitap bulamadığım zaman bir ileti paylaşmışyım ve o zaman 
KitaplarlaHuzurum adındaki mükemmel insan Ahmet Ümit önerdi . O zaman bana başka bir kitap önermişti. 
Elveda Güzel Vatanım onuda okumayı düşünüyorum elime bu kitap geçmişti benim. Kendisine çok teşekkür ediyorum . sayesinde aldığım bu kitaptan bu kadar memnun olacağımı tahmin etmezdim. Yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım.
Gelelim kitabın konusuna çok detaylı yazmıycam konuyu .Berlin cinayet bürosu çok trajik bir vaka ile karşı karşıya katilimiz nedeni bilinmeyen bir şekilde mitolojik argümanlar ve metoforlar kullanarak bunları yaparken de kusursuz bir planlama yaparak komserimiz Yıldız Karasu yu zor bir soruşturmanın içine atar. Herkes katil olabilir.
Kitapta çok beğendiğm şeylerden biri katilin argümanlarını ve metaforlarını anlatan bölümler hem hikayenin çıkış noktasını hem de hikaye ile bağlantı kurmamızı kolaylaştırıyor. Bilgilendirici de olması cabası tabii. Hiçbir polisiye kitabında mitoloji ile bağlaşacak bir cinayet senaryosu gelmezdi aklıma cidden cok yaratıcı bir fikir. katili Komiser Yıldız ile bulmaya çalışıyorsunuz ister istemez. bir diğer detayda Naziler ile igili bölümler aslında hem dönem Almanyasının hala nazi sempatizanları ile hem de azınlık kısımdaki durumları da göz önüne seriyor.
Final kısmından yani katili bulmaktan bahsedecek olursak çok iyi bir ters köşe yaşadım asla ama asla katil beklediğim kişi çıkmadı. İnanılmaz bir zevkle okuduğum bir kitap oldu .Kaldı ki ne kadar iyi olduğunu severek yazdığım bu satırlardan anlayabilirsiniz. Yazdığım en uzun inceleme oldu.
Solcu olarak adlandırılan insan, çağdaş tarihin pratik gereklerle düşünsel yorum çerçeveleri arasında bir uygunluk ayrıcalığı sağlayan, belirli bir dönemine hala dört elle sarılıyor.
... Biz hala Fransız Devrimi'ne "ayarlıyız; ama daha önce yaşamış olsaydık, La Fronde'a "ayarlı" olurduk. La Fronde için söz konusu olduğu gibi, çok geçmeden Fransız Devrimi de eylemimizin kendisine göre biçimleneceği tutarlı bir görüntü sunmaz olacaktır.
Ruha dokunmak..
"Her şeyden önce Freud insan ruhunu bilimsel olarak araştıran ilk gerecin mimarıdır."
Sahiden, insanlar kendileri verdiler kendilerine, her türlü iyi ve kötülerini. Sahiden, almadılar bunları, bulmadılar bunları, gökten bir ses olarak inmedi bunlar onlara.
İnsan, varlığını sürdürebilmek için önce şeylere değer biçti - şeylerin anlamını o yarattı, insanca bir anlam yarattı. Bu yüzden "insan" diyor kendine: değer biçen demektir bu.
Sayfa 53Kitabı okudu
Farabi’nin insan anlayışı üzerine eğilmeden önce Batılı felsefecilerin ve felsefe akımlarının “İnsan nedir?” sorusuna getirdikleri açıklamalara bakmamız önem teşkil etmektedir. İlkçağ felsefecileri “İnsan nedir?” sorusunu arka plana atarak sadece tabiat üzerinden bir anlayış ve düşünce sistemi geliştirmeye çalışmışlar ve bunun sonucunda ise büyük bir çıkmaza girmişlerdir.
İnsan önce kendine iyi gelmeliyi bilmelidir.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Muhtemelen “algoritmalara harcadığımız zamanı ve kaynakları bizi insan yapan değerlere de harcamazsak teknoloji yalnızca hayatlarımızı yönetmekle kalmayacak, dahası bizzat bizler teknolojiye dönüşmeye zorlanacağız, kandırılacağız ya da buna razı edileceğiz. Araçlarımızın araçları olmuş olacağız”3 Bu perspektifte yeniden eklenebilir ki distopya, bilim kurgu filmlerinden ziyade önce zihinlerimizde şimdi de deneyimlerimizde geziniyor. Öyle ki bu anlatılarda bedenlerimizi ansızın robotlaşmış buluyoruz.
Sayfa 71Kitabı okudu
Türk Romanınn sorunu kişiliktir.
İnsanımızın kişilik kazanma savaşının önemini henüz kavramamış olmasıdır.
Kendisiyle hesaplaşma diye bir kavramın
varlğından habersiz oluşundandır.
Bunun için romanımız düzmecedir.
Diyalektik gibi gerçekten büyük kavramların gerisine sığınan cüceler ordusu oluşundandır.
Köylünün sefil yaşayışı olgusu
büyük
"İnsan ortaya çıkar çıkmaz, çiçekler de ortaya çıktı." Bana kalırsa, çiçekler insandan çok daha önce vardı ve insanın gelişiyle hâlâ içinden çıkamadıkları bir şaşkınlığa gömüldüler...
Haydi bütün diğer anlattıklarımı boş ver, bugüne kadar çabaladın, koşturdun, hep elinden geleni yaptın. Bugün geldiğin noktada bazı şeyleri yanlış yaptın, buna hiç mi hakkın yok? Hep en iyisini mi yapmak zorundasın?
Bazen yorgunsundur, tam anlamıyla kendini verememişsindir, işler ters gitmiştir, sen de pek üstelememişsindir. Daha önce gösterdiğin o kadar çabanın hiç mi hatırı yok? Kendine birazcık torpil geçmende bence hiçbir sakınca yok. Böylece hayatın sonraki sınavları öncesinde birazcık dinlenmiş, biraz da kendini şımartmış olursun. Bence buna hakkın var.
Sadece insan türünün erkeği dişini öldürür .
Sayfa 101Kitabı okudu
