"İnsan doğar, büyür, değişir, dönüşür ve sonunda ölür. Yıldızlar çok uzaktadır; baharlar kısa sürer, yazlar avucundan kayıp gider. Yeryüzünde kalbe dokunmayan her şey biraz eksik kalır."
Önder Deniz Çavuşlar
Kendilerine cennet vaadedilen beyni yıkanmış teröristlerin cehenneme çevirdiği bir yeryüzünde yaşamak ne kadar zor. Asıl cehennem ise adlarına İslami terör örgütü diyen bu canileri kukla gibi kullanan açıktan ve gizlice desteğini bu teröristlerden esirgemeyen güçlerin bir kısmıyla aynı topraklarda yaşıyor olduğumuzu hatta bir kısmının ülkeyi yönettiğini bilmek..
“Boğulmayasın diye derin yaralarımdan hiç bahsetmedim sana çünkü varlığında açan çiçekler vardı.”
Parmak uçlarımla tutunuyorum bu hayata. Yüksekten başı dönenlerin bakmaya korktuğu o uçurumun kıyısındayım.
Önder deniz çavuşlar
Hayal kırıklıklarını hiçbir alçı tutmuyor...
Olmayanı da zorlamayacaksın.sanırım yaşam reçetemizde bu .
seni sevdiğim günleri çıkarıyorum, beni sevmediğin dünlerden. koskocaman bir hiçliğin çığlıkları..
“Senin tarafından bir daha hiç hatırlanmamak üzere unutulmuştum. Sonra buraya çok yağmurlar yağdı.”
Beni terk ettiğin yerden asıyorum gülüşümü. Ah, hatıralar! Şimdi siz de hiç yaşanmamış kadar yaralısınız.
Çünkü ben , en çok seni kaybettiğime ağladım!