"Annesinin terk ettiği bir çocuk, daima, Tanrı'nın himayesindedir. Tanrı daima bu çocuğu görür ve onu korur. Kaybolmuş her çocuk tanrınındır." Şarkının bazı yerlerinde sesi titriyor, ağlamaklı bir hal alıyordu. Göz ucuyla da gök yüzüne bakıyor, sanki tanrı'ya hitap ediyordu.
Özne çok daha karmaşık bir başka meseledir; ama şu fikri aklımızda tutmamızı isterim, öznellikten bahsedildiğinde özneyle doğrudan bir ilişkiden değil, belli tipteki bir iç eylemden, bir sistemden, içselk halindeki bir sistemden bahsedilmektedir.
Tiyatro yazarı Max Frisch, insanların yaşamayıp erteledikleri yaşantıları, kar küreme makinesinin önüne biriken karlara benzetiyor. Bu benzetmeyle, yaşanmamış günlerimizin önümüzde, giderek ilerlememizi engelleyen bir engel halini aldığını söylemek istiyor.
Reader Follow Recommendations
Hayvanların postlarını giymek yerine, suni kürk giyin; böylece hayatını kurtardığınız bir hayvanı- tanımasanız bile kendinize kardeş ilan edebilirsiniz. O zaman, siz şehirlerin monoton yaşamında dönüp dururken, dağlarda özgür bir kardeşiniz yaşar.
Eğer bir değişim gerekiyorsa, adeta herkes "ötekinin daha müsait olduğunu" düşünüyor. Evlilikleri veya iş ortaklıklarını düşünün, taraflardan biri diğerini değişmeye zorluyor, diğeri de buna boyun eğiyorsa, ortada bir köleleştirmek isteyen, bir de köleleşen var demektir.