Güzel olmak, her şeyin en güzeline sahip olmak, beğenilmek niye bu kadar önemli anlamıyorum. Ne fark eder ki. Ha güzelsin ha değilsin, ha en iyisine sahipsin ha değilsin... Bunları kaybetmek ufacık seylere bakmıyor mu?..
Emily Bronte diyor ya; "Ne kadar güzel bir yüzün olursa olsun kötü bir kalp seni dünyanın en çirkin insanı yapar. Aynı şekilde ne kadar çirkin bir yüzün olursa olsun, güzel bir kalp seni dünyanın en güzel insanı yapar." Ben bu cümlelere o kadar çok katılıyorum ki. Bu yüzden bir şeyin en güzeline sahip olacaksak o kalbimiz olmalı, güzel olacaksak bu kalbimizden ötrü olmalı diyorum. Onun dışındakiler hiçbir şeye yaramıyor. Ve vakti geldiğinde hepsi gidiyor...