Dağların doruklarında geziyorum. Gezmek ne demek kayadan kayaya atlaya zıplaya gidiyorum. Rüzgâr ciğerlerimi tertemiz dağ havasıyla dolduruyor. Kendimi pek kuvvetli, pek atik hissediyorum. Bakışım da keskinleşmiş gibi, ta uzakları bile yakında gibi görüyorum... Bütün bunlar tuhaf gelmiyor da başka tuhaf olan bir şey var: Anadan doğmayım. Utanmalı mıyım? Yok be! Ne gezer! Etrafta kimsecikler yok! Yalnızım. Bir ben, bir dağ, bir de rüzgâr...
Sayfa 75