Herkes her şey hakkında her şeyi bildiğini sanıyor. Hayatı tanıdığını 3 5 kitap okuyunca acı çekince oldum sanılıyor sanırım. İyi de sanıyor kendini, ve terazinin bir kefesinde onlar var diğerinde sen. Ona göre onun ölçüsünde iyi olmalısın istiyor. Seni de biliyor sayıyor kendini. Seni tanımlıyor birkaç cümle ve biraz öfkeyle. Ona yanıldığını kim söylüyor peki, ben kapıdan sessizce çıktığımda
"Peki sen kendini biliyor musun?"
Ne var bilmeyecek biliyorum tabii.
"Gerçekte sen kimsin?"
Herkes kadar akıllı, herkesten fazlasıyla deli . Bir hücreye kapatılmış, etten ve kemikten artısı olmayan, sıfırım. Evet, doğru Bu yaşam benim hücrem.
"İnsan düşüncelerinin kölesi değil midir, Umay?"
Düşüncelerimi katma, onlar pek de benim sayılmazlar. Yarı bana aitler, yarı değiller. Ama eğer insan illa bir şeyin kölesi olacaksa o da kesinlikle söyleyemediklerinin kölesi olması olurdu. Evet, insan söyleyemediklerinin kölesidir .
Sayfa 110 - fihristKitabı okudu
Şeytan Tanrı'da Benim Diyordu? Hala Diyor!
İnsan olmayanı ya da olmak istemeyeni zorla insan yapacak durumda değiliz.
Herkes kendi yolundan gitmeye serbesttir.
Türk'ün içinde yaşayıp düzenini bozmaya kalkmayı, onu kendine kul köle etmeye kalkmayı kabul etmiyoruz.
Ne zaman kabul etti ki Türkler?
Bizi yaratan Tanrı kendini tanrı
Julia, "Evet." dedi inleyerek.
Güzel, çünkü ben de hepsini alacağım. Hepsini is- tivorum.
Clay elini tekrar havaya kaldırdığında, Julia bir şaplağın daha yolda olduğunu anlamıştı. Bu acı ve zevk arasında hissettiği duygu, ona kendini çok iyi hissettiriyordu. Bu şaplağın peşinden Clay, ona tam da dokunmasını istediği yerden dokunmak için
Sayfa 278
Renklerden Moru alıntılar
(1)
Güldü. Sen kendini ne sanıyorsun, dedi. Kimseyi lanetleyemezsin. Baksana şu haline. Siyahsın, fakirsin, çirkinsin, kadınsın. Kahrolası dedi sen bir hiçsin.
(...)
Bir ses, dinleyen her şeye dedi ki, fakirim, siyahım, çirkin olabilirim, yemekte pişiremem belki. Ama buradayım.
(2)
Çok mutluyum. Aşkı buldum, işim var, param var, arkadaşlarım ve
Sayfa 1 - Doğan Kitap - Renklerden Moru
