P a l a v r a . . .
Zamanla hiç birini tutmuyor.
Saçlarıma rüzgarlar vuruyor.
Üzülüyorum.
Üşüyorum üstelik.
Bu havaları hiç sevmiyorum.
Saçlarıma çaresizlik vuruyor,
Yalnızca saçlarıma olsa iyi,
Çaresizlik gözlerime vuruyor.
Şimdi yaşım on üç.
Hiç dokunmasaydın çocukluğuma.
Seninde çaresizlik
vuruyor mu gözlerine baba?
Rüzgar bir daha asla esmedi,
Canhıraş ben koştum ona.
Yeterince inanmadım insanlara
Ya da hiç yaklaşmadım onlara baba..
Tüm bu yenilmişlik palavra.!
Bilge Hilal BİLGİN