son ayakta yatan türk atı altılısı
Kafam karıştı be kanka: Nerede kaldı Shakespearyen telaffuzum
Efendi takılacaktım, beni 6. sınıf kitaplarına alacaklardı-
beceremedim
Aruz vezniyle şiir yazacağıma gidip Berlin'de bir guy club'ta..
Neyse onu sonra anlatırım. Anlatmazsam da edebiyat tarihçisi bulsun
Sırf Veli Orhan'la uğraşacak değil ya!
Sayfa 12 - Sel Yayıncılık- 3.baskı, 2014Kitabı okudu
Demem o ki sevgili..
“Siktir et şimdi yağmur altında yürümeyi,
mum ışığında ki romantizmi falan.
Klişe’den uzak olalım, boş verelim onları ..
Sen gel, mavi’yi sev, bilhassa rakı’yı ..
Ha, bu arada, Ahmet Kaya’yı da unutma!
Sonra, kumral bir çocuğun yaz öyküsünü anlatırım sana,
şarkılarla geçerken aramızdan…
Müziği sev, şair ceketli çocuğu da
Büyük yemin etmeme gerek yok herhalde
O iyi biriydi, yüreğimle kefilim…
Kendini, uykunun o şefkatli kolarına bırakmadan evvel,
sana bozuk diksiyonumla, Sabahattin Ali okurum belki
Onu da sev, kitaplarını da…
O da iyi biriydi, layıkıyla..
Seni düşünmek güzel şey,
Nazım’ın deyimiyle, ümitle..
Seni sevmek, felsefedir kusursuz,
Ahmed’in söylemiyle, imandır, korkunç sabırlı..
Demem o ki sevgili,
ustalar candır.
Onları da benim kadar seversen razı gelirim.
Son Sanrı
"Bir yapı çıldırabilir mi?"
Bu soruyu bir saat önce sormuştum. Yaz alacakaranlığı, Büyük Alan'dan yavaş yavaş çekiliyordu; çekilirken de sütunlarda, kemerlerde oyalanan son güneş kırıntılarını siliyor, kaygan taşlarda gittikçe genişleyen kara gölgeler bırakıyordu.
Alacakaranlığın, her şeyi olduğundan biraz daha değişik,