Bu böyledir;
Tutunacak dal aradığın, sığınacak omuz umduğun, soluklanacak durağa ihtiyaç duyduğun istisnasız her an ağaçlar kurur, omuzlar düşer, yollar ve duraklar talan edilir. Tıpkı ruhumuz gibi.
Doğru herkes her şeye gereğinden fazla anlam yüklüyor uygulamada gezinirken resmen içim kararıyor insanlar o kadar acınasıki :) aşkı yüceleştirip kendi mutluluklarından uzak durmaya o kadar meyillilerki :) özellikle bu uygulamada sürekli rastladığım bazı güruh ve türevleri mutluluğa tepki olarak doğmuş gibi sürekli aşka veya hayata isyan ediyorlar bence bir şeye bu kadar yahut her şeye bu kadar anlam yüklenilmemesi lazım :) yüklenilsede bu kadar şikayetçi olmamak lazım :) (içimi buraya dökmüş oldum) teşekkür ederim:)