Nasıl dayandım bilmiyorum ama dayandım. Onun mutlu olduğunu düşünüp teselli ettim kendimi. Kendime ona kızmamayı öğrettim. Kendime onun mutluluğunu dilemeyi öğrettim.
Mektubuna sevindim, dedim. Beni düşünmüş olduğunu bilmek bile iyi geldi, dedim. Şartlar, dedim. Öyle şeyler.. Sonra yavaş yavaş uzadı mektupları satırları. O konu hiç açılmadı.
Ulan nasıl bir toplum baskısı varsa üzerimizde, genç yaşımızda göçtüğümüze, sevdiğimize kavuşamadan öldüğümüze yanmıyoruz da hâlâ yakalanacağız da rezil olacağız diye üzülüyoruz.
Üşümeyen adam hasta olmaz. Parası olan adamın derdi olmaz. Bunca yıllık öğretmenlik hayatım bana gösterdi ki dertsiz adam yaşlanmaz. Para her şeyin ilacı güzel kardeşim, parası olan adam yaşlanmaz.