OARISTYS
Ey hâtırası içimde yemin kadar büyük,
Ey bahçesinin hoş günlere açık kapısı
Hâlâ rüyalarıma giren ilk göz ağrısı,
Çocuk alınlarda duyulan sıcak öpücük.
Ey sevgi dalımda ilk çiçek açan tomurcuk.
Kanımın akışını yenileştiren damar.
Gül rengi ışıkları sevda dolu akşamlar,
İçime yeni bir fecir gibi solan çocuk.
Ey tahta perdenin üzerinden aşan hatmi
Ve havaları seslerimizle dolu bahar,
Koşuştuğumuz yollar, oynadığımız sular.
Kağıttan teknesinde sevinç taşıyan gemi.
Duyup karşı minarede okunan yatsıyı
Yatağıma sıcaklığını getiren rüya.
Denizlerinde onunla yaşadığım dünya
Ve ey ufku beyaz cennetlere giden kıyı.
Ah! Birçok şeyler hatırlatan erik ağacı
Ve o ilk yolculukta başlıyan hasret, zindan;
Atları çıngıraklı arabanın ardından
Beyaz, keten mendilimde sallanan ilk acı.
Sayfa 24 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Gül bana. Bana gül ki o dünyanın ışığını bir kere olsun görebileyim yüzünde. Bana karlı kış günlerinde, elimde çantam okuldan dönerken çörek almak için girdiğim fırının sıcaklığını hatırlat, bana sıcak yaz gününde iskeleden denize ne neşeyle atladığımı hatırlat; hatırlat bana, ilk öpüşü, ilk kucaklayışı, tek başıma taa tepesine çıktığım ceviz ağacını, kendimden öteye geçtiğim yaz akşamını, neşeyle sarhoş olduğum geceyi, yorganımın içini ve bana severek bakan güzel çocuğu hatırlat bana.
Sayfa 66Kitabı okudu
SANAT ADAMI ATSIZ
RUHLARA İŞLEYEN ŞİİR.
Atsız'ın sanat hayatı şiirle başlar. Biz de onun şiiriyle başlayalım.
- ...Gül gibi karımı yuttu bu fabrika benim! Benimse... Nah!
Kolunu çemirledi. Hala bir makine dişlisinin izleri belli
olan damarlı, büzük büzük kolunu gösterdi:
- ...Makinenin dişleri arasından çektim! Ondan sonra
da tövbe fabrikaya! Amma çocuklarımı çalıştırıyorum...
Yokluk, ne yapim?
Sayfa 223
- Gül kardaş gül! dedi, anan seni gül ayında doğurmuş, belli!
Sayfa 128
ey sevgi dalımda çiçek açan tomurcuk,
kanımın akışını yenileştiren damar,
gül rengi ışıkları sevda dolu akşamlar,
içime yeni bir fecir gibi doğan çocuk.
Gül rengi ışıkları sevda dolu akşamlar..
Sayfa 151Kitabı okudu
Oaristys
Ey hatırası içimde yemin kadar büyük,
Ey bahçesinin hoş günlere açık kapısı
Hâlâ rüyalarıma giren ilk göz ağrısı,
Çocuk alınlarda duyulan sıcak öpücük.
Ey sevgi dalımda ilk çiçek açan tomurcuk,
Kanımın akışını yenileştiren damar,
Gül rengi ışıkları sevda dolu akşamlar,
İçimde yeni bir fecir gibi doğan çocuk.
Tahta havalenin üzerinden aşan hatmi
Ve havaları seslerimizle dolu bahar,
Koşuştuğumuz yollar, oynadığımız sular,
Kâğıttan teknesinde sevinç taşıyan gemi.
Duyup karşı minarede okunan yatsıyı
Yatağıma sıcaklığını getiren rüya,
Denizlerinde onunla yaşadığım dünya
Ve ey ufku beyaz cennetlere giden kıyı.
Ah! Birçok şeyler hatırlatan erik ağacı
Ve o ilk yolculukta başlayan hasret, zindan;
Atları çıngıraklı arabanın ardında
Beyaz, keten mendilimde sallanan ilk acı.
Sayfa 161Kitabı okudu
İstanbul'u Dinliyorum
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Önce hafiften bir rüzgâr esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar
Sayfa 121Kitabı okudu
Ozan Orhan Veli, yıllar önce "Bu düzen böyle mi gidecek pireler filleri yutacak" diye acı acı sesleniyordu. Belki bir süre böyle olacak, ama sonunda halk, denenmeyeni deneyecek ve bundan sonra "ekmek, gül ve hürriyet günleri" gelecek.
Sayfa 147Kitabı okudu
