"Tedbirde kusur etmeyip, takdire inanan bir ocağın erleriyiz. Yazılanlar gelir başa."
Kendine seçme özgürlüğü tanınan insan, eğer beyninde bir özrü yoksa kötüyü bilerek seçer. Bu da onu aşağıların da aşağısına götürür.
“Korkunun hem zehri hem panzehiri olan bir anahtar biliyor musun?” diye sordu dervişe.
“Evet.”
“Evet, istediğin anahtar bilgidir.”
Onun yanında insan yalnız dünyayı değil kendini bile unuturdu.
"İnsanlık öldü mü? " dedi.
"İnsanlık para etmiyor," diye cevap verdi.
Bize benzemeyen herkesi düşman olarak görürsek dünya yaşanacak yer olmaktan çıkar.
Her savaşta insanlar ölür. Keşke savaşsız bir dünya yaratabilseydik
Kangren olmuş bir uzva, keşke olmasaydı demek farklı bir şey, vücudu kurtarmak için onu kesmek daha farklı bir şeydir.
“... dünyada mutlu olan iki tür insan vardır,”....
“Biri herşeyi bilip herşeyin farkında olanlar, diğeri ise hiçbir şey bilmeyen ve hiçbir şeyin farkında olmayanlardır,” dedi Ömer.
Toprağa atılan bir tohumun çiçek açması nasıl zamana bağlıysa, aklına gelen ve gelmeyen her olayın da zamanla ilişkisi aynıdır. Vakit tamam olmayınca, yaprak bile kıpırdamaz.
"Zamanın eskitemediği bir şey var sende"
"Neymiş o?"
"Ruhun"
Doğan her canlının bir ömrü olduğu gibi kurulan her siyasi düzenin de bir sonu vardır.
“Güzel olan, güzel diye gördüklerimiz mi yoksa ruhumuzdaki güzellik algısı mı?”