Kitap, hakkında çok bir bilgim olmamasına karşın büyük bir merakla aldığım ve sayfalarına hemen dalmak istediğim bir romandı okumaya başlamadan önce. Fakat okudukça aslında kulaktan dolma bilgilerimin ne kadar yersiz olduğunu fark ettim. Bence duygu-durum tahlili açısından gerçekten başyapıt denilecek bir eser. Hikayenin içine daldıkça duygu geçişleri de derinleşiyor. Çoğu yerde kızarken bazı yerde üzülüyorsunuz ve aslında kitaba ön yargısız yaklaşınca ne anlatmak istediğini anlıyorsunuz. Bence davranışlara yönelmekten ziyade ön yargıdan âzâde bir şekilde okunursa asıl tadın o zaman alınacağını düşünüyorum. Orhan PAMUK, soyut ve hiç var olmayan bir karakteri sanki varmış da bizzat ahbaplık ediyormuş gibi yazması da ayrı ustalık işi. Şunu da belirtmek isterim ki son sayfalara yaklaşınca okuduklarıyla hüzünleniyor insan. Orhan PAMUK, kitabın son sözünde diyor ya, "Ben de bir Kemal'im. O çevresinden aşkı için uzaklaştı, bense siyaset ve edebiyat uğruna."
"Hep yaşadığımı hatırlatıyorum kendime"
Merhabalar,
Yazmayı her ertelediğim bir incelemeydi. Çünkü yazarı tanımaya her hangi bir kitabıyla değil bütün şiirleri adlı kitabıyla okuyarak başladım. Kitabı bitirdikten sonra yazarı araştırmaya başladım, bu mükemmel ötesi şiirlerin yazarı tam olarak kimdi?
10 Haziran 1914'te Trabzon'da doğdu. Babası, o doğduğu sırada Trabzon valisi
Ve Karşınızda Halit Kıvanç!
Alt başlık: Bir Koltukta Çok Karpuz
Merhabalardan bir demet sayın okuyucular. ≈) Bugün sizlere yapabildiğim kadarıyla ilklerin ismi Halit Kıvanç'ı anlatacağım.
Hoş geldiniz. -Biraz uzun... Çayınızı kahvenizi hazır edin isterseniz. ≈)-
Nereden başlasam bilemiyorum, alt başlıkta da dediğim gibi bir koltukta çok karpuz... -kitabı buraya
kul
Görmezden gelinen ,ama hayata tutunmaya çalışan bağımlı kocası tarafından terk edilmiş ,kimsesiz bir kadın olan Mercan'ın hüzünlü hikayesi.
2018 Orhan Kemal Roman Armağanı ödülünü alan Kul kitabı,diğer Şahiner kitapları gibi muazzam.
Yalnızlığından kurtulmak için türbelere,kiliselere, camilere , cemevlerine, dilek ağaçlarına bağlanan umudun ta kendisidir Mercan. Mercan'ın yaşadıkları karşısındaki çaresizliğini içinizde hissedecek onunla kederlenip, onunla umuda kapılarak eşsiz bir umut arayışına çıkacaksınız.Hayatta televizyondan başka can yoldaşı kalmamış Mercan'ın apartman merdivenlerini silerek hayatta kalma mücadelesini, doğmamış oğlu Haydar’in hayalini okurken içinizden hep bir şeyler kopacak... Ah canım Mercan..... Sadece okuyun...
Kocası kuldu,onun kendisini unutmasıyla baş edebilirdi.Ama Allah... Allah'ın kendisini unutmasıyla baş edemezdi. s.51
Madem ki Allah Mercan'a Mercan'dan başka kimseyi vermemişti... Mercan da kendine hem anne hem baba hem de evlat olacaktı artık. s53
Ölülere bile bunca eş dost veren Allah'ım ,beni sağken bu dünyada bir başıma bırakma... s.85
Okurken çok eğlendiğim ,ah ya böyle olsaydılarla geçen müthiş keyifli bi roman Tersine Dünya...
İlk okuduğum Orhan Kemal'im.. bitişini beklemiyordum böyle olsun yapmışsa bi bildiği vardır, güzeldi de piyes hissi yaratıyor biraz. Elimde çok durduğuna bakmayın müsait olamadım efenim ee kadın kısmının topu bir değil mi,Allah vere de erkekleri eline düşürmesinler. Şaka şaka...
En sevdiğim deyim 'Lokman hekimin ye dediği be abla 'oldu. Yok mu beytim olacağa böyle laf atmam Severim böyle şeyleri du bakalım zaman ne gösterir.
Sette (PrestijMeselesi) kitap okuma kısmına gelecek olursak. Sette insan tanımak sohbet etmek güzeldir,sevilir,özlenir de bazen.E tabi kafana yatan bir muhabbet tutturursan bugün beni sarmadı açıkçası içimde yalnızca sahne merakı .Bende napayım iki dirhem bi çekirdek olmuş süsümle püsümle bir kenara geçip oturmuşum,ee bundan iyisi MalatyaKayısısı(kiş burada memleketini açık etti). Açtım romanımı çok eğlendim,bugünkü sahneyi düşününce biraz ilham da aldım. Cem-i cümlemize iyi eğlenceler keyifli okumalar.Hoşça aşkla ve kitapla kalın
Not:Ven Nevmekan sahilden aldım bir iki güne götürürüm oradan da edinip okuyabilirsiniz. #tersinedünya #orhankemal #setgünlükleri #okudumbitti #kitaptavsiyesi
Orhan Kemal-Masumiyet Müzesi,Kemal ve Füsun.
Masumiyet Müzesi, hayatımda okuduğum en etkileyici kitaplardan biri oldu diyebilirim netlikle. Bu kadar yıl okuduğum her şey içinde bir Serenad, iki Maumiyet Müzesi yıktı, ezdi ve parçaladı. Orhan Pamuk'un edebi zekası, kurgusu ve üstün anlatım becerileri sayesinde kendimi Kemal'in aşk acısını çekerken, Füsun yerine ağlarken buldum. Bu kadar ulaşılamaz olan bir aşk nasıl da 8 koca sene gözyaşı döktürür? Aslında ulaşılamazlık, sayın Pamuk'un bizim için yarattığı bir illüzyondu belki de. Çünkü ne kimse ulaşılamaz ne de kimse dokunulabilirdi. Kemal'in korkaklık etmesi, hem kendi hayatını hem sevgili sevgilisi Füsun'un hayatına ağır, derin ve üstü kapanmayan izler açtı. Hak etmediler mi bir geleceği, hak etmediler mi bir mutlu sonu demek istiyor insan. Fakat farkındayım ki Füsun ve Kemal yaşadıkları onca acıdan, umutsuzluktan, yenilgilerden ve birkaç zaferden sonra ne kalıcı bir umut ne de kalıcı bir huzur duygusu bekliyorlardı içten içe. Hatta Vecihe hanım da bu sözlerinde bizi kurguyla ilgili bize ipucu vermişti.
'Haklıymışsın, güzel ve akıllı kadınmış.Sana iyi karı olur. Ama dikkat et, çok çekmiş gibi duruyor.Tabii ben bilmem, ama içindeki öfke, kin, neyse artık, hayatınızı zehirlemesin.'
'Zehirlemez!'
Ah Kemal'im demek istedim, ah Kemalim ki bunca yıl çektiğiniz o acılar gün gelecek yanıklara dönüşecek ve en sonunda sizi yataklara düşürecek.
Birinizin düştüğü o morg yatağı, birinizin düştüğü o eski Merhamet Apartmanındaki yatak size azap olacak.