Bazı kırlangıçlar alçalır gökten,
Yere bir lahza sürtünürcesine
Uçup, mesafeleri
O bıçaktan kanatlarıyla biçer...
Düşünürken sevinçli günlerimi,
Adın aklımdan işte böyle geçer!
Sayfa 193Kitabı okudu
GİDİYOR
Gidiyor, rastgelmez bir daha tarih eşine;
Gidiyor on yedi milyon kişi takmış peşine!
Gidiyor, sonsuz olan kudreti sığmaz akla;
Gidiyor, göğsünü çepçevre saran bayrakla.
Gidiyor, izleri üstünde birikmiş yaşlar;
Gidiyor, yerde kılıçlarla eğilmiş başlar.
Gidiyor, harbin o en korkulu aslan yelesi;
Gidiyor, sulhun ufuklarda yanan meşalesi!
Yine bir devr açacakmış gibi en başta o var;
Haykıran seste o var, sessiz akan yaşta o var.
Siliyor ruhunun ulviliği fani etini,
Çiziyor ufka batan bir güneşin heybetini.
Büyüyor, gökten inip toprağa yaklaştıkça;
Büyüyor gitgide gözlerden uzaklaştıkça.
Orhan Seyfi ORHON
Artık o baharın açılan gülleri zakkum...
Artık o seherlerde öten müjdeci kuşlar
Susmuş, uyumuşlar
Artık o ufuk yok, o güneş yok, o deniz yok
Artık o senin çizdiğin iz yok
Medeniyetin beynelmilel fakat harsın mutlaka millî olduğunu unutmayacağız
Can işte!.. Canan hani?
Derd işte!.. Derman hani?
Gönül sarayı bomboş,
Beklenen sultan hani?
O. Seyfi Orhon
