En yaygın sinestezi tipinde, belirli sesler, harfler ve rakamlar sinestetlerde bir renk senfonisi oluşturur. Fizikçi Richard Feynman denklemlerin içinde ekru j'ler, çivit mavisi n'ler, çikolata rengi x'ler gördüğünü söylemişti. Yazar Vladimir Nabokov bir keresinde uzun aaah sesinin kendisine yıpranmış ahşap rengini, kısa ah'ınsa cilalı abanozu çağrıştırdığını yazmıştı. Orkestra şefi ve besteci Franz Liszt, orkestrasını yanlış renklerde çaldıkları için "Beyler biraz daha mavi lütfen, ton buna bağlı!" diye azarlarken müzisyenler şaşkın şaşkın ona bakmaktan başka bir şey yapamazdı. Bir başka seferde "Bu koyu mor bir pasaj.. Bu kadar gül pembesi değil" diye yalvarmıştı.
Biliyor musun Lee, hayatımı bir çeşit müzik gibi görüyorum.; her zaman iyi bir müzik değil ama yine de bir formu ve ezgisi var. Uzun zamandır hayatım orkestra olmaktan uzak. Tek bir nota değişmeyen bir keder. Bu tutumumda yalnız değilim Lee.
(...) hayatımı bir çeşit müzik gibi görüyorum; her zaman iyi bir müzik değil ama yine de bir formu ve ezgisi var. Uzun zamandır hayatım orkestra olmaktan uzak. Tek bir nota - değişmeyen bir keder.