Gitmişti. Onu terk etmişti. Onu bir daha asla göremeyecekti. Ve işte böyle ağladı.
Sayfa 56Kitabı okuyor
Yalnızlık kendi seçimiydi.
Sayfa 53Kitabı okuyor
Karmaşası bizi paramparça etmesin diye ara sıra ölümün parmağı hayatın üstüne mi uzanmalıdır?
Sayfa 52Kitabı okuyor
Aşk onun için yalnızca talaş tozu ve külden ibaretti.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Elinde bir kalem tutuyordu, ama yazmıyordu. Sanki bir düşünceyi, dilediğince biçim alana ya da hayat bulana dek zihninde aşağı yukarı, ileri geri yuvarlıyordu.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Uzun bir suskunluğun ardından, "Yalnızım" diye fısıldadı, bu anlatı boyunca ilk kez ağzını açarak.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Ah Rosalind! Benim şiir defterim olacak bu ağaçlar,
Bu ormanda yaşayan herkes görsün diye senin erdemlerini
Senin için düşündüklerimi kazıyacağım kabuklarına.
Koş Orlando, koş! Yaz her bir ağaca
Güzel, tertemiz, tariflere sığmayan sevgilini.
"Amor Vincit Omnia": Aşk her şeyin üstesinden gelir.
Sayfa 214 - Kırmızı kedi yayıneviKitabı okuyor
Geriye kalanlardan bazıları aramızda dolaşsalar da ölmüş olduklarını biliyoruz; bazıları da bir yaşam formuna bürünseler de henüz doğmamışlardır; diğerleri ise kendilerine otuz altı deseler de aslında yüzlerce yıl yaşındadırlar.
Sayfa 214 - Kırmızı kedi yayıneviKitabı okuyor
ROSALIND
Yani yarın senin Rosalind'in olamayacak mıyım?
ORLANDO
Yalnızca hayal kurarak yaşayamam artık.
Sayfa 104Kitabı okudu