Spinoza açısından kesin olan şey, bu tür ikiyüzlülüklerin ötesinde kendi varlığımızı sürdürme çabamızın (conatus) bir eseri olan cömertliğin mümkün olduğudur. Kendinden vazgeçmeden başkasıyla varolma...
Oysa spinozist tarzda yaşamayan bizler ya başkasıyla varolurken kendimizden vazgeçeriz, yada birlikte varolacağımız başkasının kendinden vazgeçmesini talep ederiz. Buda mutlak bir mutsuzluk ve pasifliktir. Böylece sevgi gibi sevinçli bir duygu bile bir ŞANTAJA dönüşür..