"Babam öldü " kitap bu cümleyle başlıyor. Dünyanın en özgür, saygın, ferah ülkelerinden birinde yaşayan bir adamın; "orta yaş bunalımı "denilebilecek "buhran'ıyla" biz de baş etmeye çabalıyoruz kitabın sayfalarında. İster kahramanı yalnız bırakmama; ister bir şeyler öğrenme adına...Bu kitapta da kavramlar,toplumlar,çevre duyarlılığı adına yazılan güzel paragraf ve cümleler var ; duyar kasmanın yararsızlığı,insanın tek "tehlikeli "olduğu incelikli bir tarz da yazılmış ama" huzuru sonuna kadar hisseden toplum acaba diğer toplumların keyfini nereye kadar neden kaçırır " sorusunun cevabı havada kalmış gibi...
Yazarın dili basit; konular simge-görsel biçimde anlatılmış ...
Yanlızlık = Orman;Bunalım= Yer veya Eşya değiştirme ,Eğitim =masal kahramanı + teknoloji tecavüzü.....gibi. Bu kitabı okurken ki aklımdan çıkmayan "acaba bu ülkede yazı yazan kitap okuyan insanlar bir gün böyle bir kendini gerçekleştirme; var oluşu sorgulama metinleri yazabilecek yada okuyabilecek mi sorusu oldu....
İnsan Tabiatını Tanıma
Alfred Adler
𝐊𝐨𝐥𝐭𝐮𝐠̆𝐚 𝐑𝐚𝐡𝐚𝐭𝐜̧𝐚 𝐎𝐭𝐮𝐫, 𝐆𝐞𝐯𝐬̧𝐞 𝐯𝐞 𝐃𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐁𝐢𝐫 𝐍𝐞𝐟𝐞𝐬 𝐀𝐥. . .
𝐒̧𝐢𝐦𝐝𝐢 𝐂̧𝐨𝐜𝐮𝐤𝐥𝐮𝐠̆𝐮𝐧𝐚 𝐈̇𝐧𝐞𝐥𝐢𝐦 . . .
Sen bizim çocukluğumuza inmeden önce biz senin çocukluğuna inelim. Bakalım sende neler var 
