Her kellede kızıl kan, elimize kir olsun.
Dirilsin Osman Batur yolumuza pîr olsun!
Yalın kılıç şehâdet göğsümüze sır olsun.
Dirilsin Enver Paşa, yolumuza pîr olsun!
Bizim Türkümüz
Bizim türkümüzde gurbet var artık.
Hasret var, yürek var, toprak var balam
Gönlümüzü sımsıcak alan topraklar
Tiyan-Şan, Kadır-Gan Dağları’na dek uzar
Kim demiş vatanımız Edirne’den Kars’a kadar.
***
Kerkük’te kurşunlar ansızın bizi vurur
Sürüklenir sokaklarda başsız cesetlerimiz
Zulüm bir hançer gibi içimize oturur
Bir mağara devrinden arta kalan
GÜNEŞİN SÖNDÜĞÜ GÜN: KABİYRA'NIN ÇIĞLIĞI
Altay Kartalı Şehit Osman Batur'un 18 yaşındaki kızı Kabiyra, babasının gözleri önünde 14 yaşındaki erkek kardeşi Baybolla, 11 yaşındaki erkek kardeşi Kariy ve 9 yaşındaki kız kardeşi Sapiyan ile birlikte satırlarla Çinli askerler tarafından parça parça edilip yakındaki kuyuya atılmıştır, annesi Mamey bu manzara karşısında çılgına dönüp aklını yitirerek kendisini yakınlarda bulunan nehrin azgın sularına atmıştır.
Altay Kartalı Osman Batur'un ve çocuklarının şehit edildiği 29 Nisan 1951 gününe o günden itibaren Doğu Türkistan Türkleri "Güneşin söndüğü gün" demektedir.
Çağımızın en büyük kahramanlarından birini, altaylar'ın şanlı kartalı Osman Batur'u niçin hatırlamıyorsunuz? Fotoğraflarını göstersem tanıyabilir misiniz? Altayların sarp yamaçlarında kanla yazılan muhteşem destan, size hiçbir şey anlatmıyor mu? Bombaya karşı sopa ile topa karşı bıçakla, tüfeğe karşı yumrukla dövüşüldüğünü, uçaklara kement atıldığını, masallarda olsun, hiç duymuş mu idiniz? Giap'ın mücadelesi, millî bağımsızlık içindi de, ya osman batur'unki ne içindi? Moskof ve Çin sürüleri arasına sıkışan, zenginlikleri yağma edilen, hayâl gücünün ulaşamayacağı işkenceler altında inletilen soydaşlarımız için ne yaptınız? Özbeklerin, Kazakların, Uygurların kutsallık acılarını nasıl paylaştınız?
Galip Erdem