"İnsanın tesellisi insandır oğlum, acıyı bulan insan, teselliyi de bulacak olan o, ama insanlar kendilerine bir fırsat tanımıyorlar çareyi bulmak için." dedi Cevat Bey, Osman ona soru sorduğunda, Ahmet Altan'ın kalemiyle bütün romana atıf olarak.
Elbette yeterli olmaz içini görmek için, yine de ışık tutuyor bu cümle. Roman boyunca 31 Mart isyanı günlerinde, akşam olduğunda gün battığında herkes birilerine koştu, birilerine, birbirlerine sığındı. Yorgunluğu, stresi, korkuyu, heyecanı biraz olsun birilerinde yavaşlatmak, susturmak istediler. Aşklar, dostluklar sığınak oldu.
Ahmet Altan insan ilişkilerini böyle güzel yansıtırken roman su oldu aktı. Herkesin ağzından dökülen kalbe işledi resmen, çok sevdim tüm romanı.
