— Bazen, bütün bunlara geri dönüp baktığım-
da, birşey düşünürüm : acaba bazı şeyleri başka
türlü yapamaz, yaşamımı farklı bir biçimde yaşayamaz mıydım — daha az acı çekip, daha az çektiremez miydim...
Bilmiyorum.
Belki.
Belki de değil.
— Ama şunu biliyorum: Yaşam tek seferliktir.
Bir kişi de, kim ise odur. Ben de ancak öyle, yaşadığım gibi yaşadım; başka türlü yapamazdım.
— Başka türlü yapabilmeyi ister miydim... Sa-
nıyorum, Hayır — peki o zaman, bütün bunları
yeniden yaşamak durumunda kalsaydım, bunu
ister miydim... Sanıyorum, Evet.
Çünkü, işte, başka, olduğumdan farklı bir kişi
olmak istemezdim — bütün yoksunluklarımla, kusurlarımla, bozukluklarımla, ben benim... Yaşamım da böyle olacaktı; zaten de, öyle oldu...