Bir şey olmayacağını bile bile bekliyorsun. Bir şey olmayacağını bile bile beklemek işte hayat...
Mezarlıklara dikilen ağaçlar, dökülen yapraklarını,zenginin de yoksulun da mezarlarına eşit biçimde paylaştırır.
Doğayı, yaşamı ve insanı bilme ve tanıma çabalarını küçümseyenlerin yazgısıdır hüsran. Ümidi beklentiyle ,olanaklıyı zorunluyla karıştıranların kaderi.
Bir çalışmaya göre, psikopatoloji oranlarının en düşük olduğu meslek grubu bilim insanları. En yüksek olduğu grup ise yazar ve şairler. 1989'da yürütülen bir araştırmada da 47 ünlü ingiliz sanatçı ve yazar incelenmiş. Genel nüfusta manik depresif bozukluk oranı %1 iken, yazar ve şairlerde bu oranın %38 olduğu bulunmuş. İntihar olasılıkları 5 kat, akıl hastanelerine yatma oranları 20 kat daha yüksek.
Bir çalışmaya göre, psikopatoloji oranlarının en düşük olduğu meslek grubu bilim insanları, en yüksek olduğu grup ise yazar ve şairler. 1989'da yürütülen bir araştırmada da 47 ünlü İngiliz sanatçı ve yazar incelenmiş. Genel nüfusta manik depresif bozukluk oranı %1'ken, yazar ve şairlerde bu oranın %38 olduğu bulunmuş. İntihar olasılıkları beş kat, akıl hastanesine yatma oranları 20 kat daha yüksek.
Bir şey olmayacağını bile bile bekliyorsun. Bir şey olmayacağını bile bile beklemek işte hayat.
İnsan, bedeniyle yalnızca bir canlı, zihniyle ise insandır. Beden, insanın zihinsel varlığının kalesidir. Fiziksel varlığını sürdürmenin ise anahtarıdır.
İnsana bitmeyecekmiş gibi gelen her şey bir şekilde bitiyor. Omür gibi. Biten bir şey olduğu aklımıza pek gelmiyor ama an an bitiyor. Dünyada ne işe yaradığını bilemeden, "Bir insan ömrünü neye vermeli?" sorusunun cevabını bulamadan bitiyor çoğu zaman. Kimi insan, "Ölürken dank ediyormuş," diyor. Ölürken kavrıyormuşuz hayatın anlamını da geriye kalanlara söyleyemeden göçüp gidiyormuşuz.
Hor kullanıyoruz her şeyi. Çocuk büyütüyoruz, ruh sağlığı bozuk. Bir anne şefkati ile değil de her gün eve içip içip gelen hor bir babanın tokatları ile adam etmeye çalışıyoruz evlatlarımızı.