'' İçimde kırk kadın, Kırkı da yabancı. Kırkı da öteki ''
Sevgili kitap dostlarım,
D & R' daki 5 TL kampanyasını gözlerimle görmek için Forum İstanbul mağazasına gittim ve hayal kırıklığına uğradım.
dr.com.tr/Kataloglar_/Bu-...
adresindeki kitaplardan Forum İstanbul mağazasında maalesef yoktu. Öylesine indirimli gibi 3-5 kitap konulmuştu. Geçen yıllardaki gibi 5 TL
Bu dünyada iki kişiden harbiden bir halt olmaz: Biri kaslı vücuduyla öne çıkmaya çalışan erkek öteki de dudaklarını öne uzatarak şirinlik yapan kadın. Fiziksel zenginliğini zihinsel melekelerine tercih eden fikir fukaralarından hiçbir zaman hiçbir şey olmaz.
Erdal Demirkıran - Bütün Kadınlar Aptal Sen Hariç
Huzur kapıların ardında değil, önünde de olabilmeli. "Erkek gibi kadın olmak" derlerdi bunun adına; çünkü özgürlüğün öteki adıydı, "erkek" olmak.
Sıvaların döküldüğü yerlerde belirdi öteki ülke. Bilinmeyen bir dünyanın haritasını görüyorum. Girintilerinde parmaklarımı dolaştırıyorum. Duvar değil bu, çıplak hayvan derisi. Irmak değil damar bunlar kirli siyah. Nefes alıp veriyor, geriliyor, terliyor. Bir bıçağın olsaydı akıtırdım soğuk kanını. Kadın tutuyor elimden. Bırak beni. Öteki yerlere gitmem gerek, çıkmam gerek. Hayvan kıpırdıyor, sıvalar dökülüyor. Harita çağırıyor.
Bir kadın istediği kadar dindar, bilge, hazırcevap, güzel ya da akıllı olsun, budalanın tekiyle evlendiği takdirde kocası ölene dek o sadece bayan "Bayan Budala"dır.
“Utopia'da evlenmeye niyetlenen çiftler, Raphael Hythloday'ın dediği gibi, bizim çok "acayip" bulacağımız bir iş yaparlar: Yaşlı başlı, saygıdeğer bir kadın denetimi altında, kız, oğlana; gene yaşlı başlı, saygıdeğer bir erkeğin denetimi altında da, oğlan kıza, çırılçıplak gösterilir. Bunu ilk duyduğunda, Raphael gülmeye başlamış; Utopia'lılar ise, bu geleneğin gülünecek bir yanı olmadığını anlatmışlardır: Onlara asıl gülünç gelen, evlilik konusunda öteki ülkelerin davranışıdır. Çünkü beş on kuruş verip birkaç yıl kullanacağımız bir atı satın alırken bile, eğerini kaldırıp hayvanın her bir yanını özenle gözden geçiririz. Gel gelelim ömür boyunca birlikte yaşayacağımız eşimizin, göre göre yüzünü görebiliriz ancak. Oysa onun bedeninde öyle bir kusur ya da bir çirkinlik olabilir ki, ne yaparsanız yapın, ona ısınamazsınız bir türlü.”
Sayfa 178 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Nesi var bu adamın?
Bütün bir öğle sonu (dün, önceki gün, bugün)
öyle kaldı gözlerini bir aleve dikerek.
Akşam üzeri bana çarptı merdivenden inerken.
Şöyle dedi bana:
"Beden ölür, su bulanır, ruh
kararsız kalır
ve unutur yel, hep unutur
ama değişmez alev."
Sonra ekledi:
"Biliyor musunuz, belki de öteki dünyaya göçmüş olan bir kadın
seviyorum ben; ama bundan değil böylesine terkedilmiş halim,
bir aleve tutunmaya çalışıyorum
çünkü değişmiyor alev."
Sonra yaşam öyküsünü anlattı bana.
Librarian
Dev Airbus 340 tıklım tıklım dolu. Koltuklarda çeşit çeşit insan uyuyor. Kadın, erkek, genç, yaşlı, çocuk bir sürü insan. Birbirlerine yabancılar ama kader birliği ettiklerinin farkında değiller.
Uçak düşecek olsa hepsi aynı dakikada ölecekler ve bu ölüm onları sonsuza kadar bağlayacak. Şu yaşlı kadınla, ona yaslanmış uyuyan torunu, öteki koltukta oturan genç adam, business class'taki iş adamları, hatta pilotlar, gecenin o saatinde bile giysileri kırışmamış olan hostesler. Onlara bakarken "Her yolculuk bir kader birliğidir" diye düşünüyorum, "ama insanlar bunu bilmiyor."
Üstelik hangi boyuttan bakarsak o kadar büyük bir gerçek bu. Örneğin insan türünün bu gezegendeki serüveni de bir yolculuk olarak görülemez mi? Ekolojik dengeyi bozmaya başlayan bir yolculuk. Ve bu dengenin bozulması, bütün insanlar için bir kader birliği değil mi?Birbirini tanısın tanımasın, her bireyin kaderi birleşmiyor mu? Her anlamdaki yolculuk böyle bir şeye neden oluyor.
İnsanlar başlarına bir şey gelmeyince durumu anlayamıyor, her yolculukta insanları birbirine bağlayan kaderi algılayamıyor.
Sayfa 100 - Doğan KitapKitabı okudu
