Soru Sormak
"Zihne soru sormak yargısız yaşamaktır. Kendini itip çekmediğin bir yerde, rahatsız olmadan kalabilmektir. Soruların olduğu yerde, kategoriler, ayrımlar ya da ötekileştirme yoktur. Soru sormak bırakabilmektir, yeri geldiğinde vazgeçebilmektir."
Sayfa 156Kitabı okudu
...Böylece evrensel birleştiriciliğe sahip bir güç olarak Hıristiyanlık’tan ümidin kesildiği Westphalia sonrası dönemde din, medeniyete dönüştürüldü. Kimlik kaynağı olarak dinin medeniyete dönüştürülmesi sürecine paralel olarak ötekileştirme yoluyla özdeşleştirme için medeniyet de ayırıma tabi tutuldu; medeniyetsel ötekileştirmenin disiplini olarak oryantalizm sayesinde geleneksel “hak/batıl din” ayırımı, “Batı/Doğu medeniyetleri” ayırımına çevrildi. Fransız Devrimi’nden sonra ise Napoleon, kozmopolis yolunda geleneksel Hıristiyanlaştırma misyonu yerine medenileştirme misyonunu benimsedi. Bu uzun süreç, ferdî-ahlakî bir vasıf, edep olarak medeniyet (civility)e şekilcilik olarak medeniyete toplumsal bir durum olarak medeniyete toplumsal bir süreç olarak medenileşme (civilization)e Maniheik ötekileştirme olarak doğululaştırma (orentalizing)e seküler Hıristiyanlaştırma olarak medenileştirme (civilizing) kavramlarıyla özetlenebilirdi.
“Aydınlanma dönemi bir yandan insanın aklını ve özgürlüğünü birinci plana çıkarttı, diğer yandan, bu devrede ‘deli’ dedikleri insanları ‘akıl hastaneleri’ne kapamaya başladılar. Akıl ve özgürlük önemli değerlerdi, ama eğer birileri doktorların, filozofların, bilim insanlarının ‘akıl’ ve ‘özgürlük’ tanımlarına uymuyorsa, bu kişiyi kurumlara kapamaya ve hapse atmaya başladılar. Böylece akıl hastanesine atılanlar, dışarıda kalanlara, aklın ve özgürlüğün ne kadar önemli olduğunu belirtmek üzere gösterilmeye başlandılar.”
“Kimseyi akıl hastanesine koymazsan, aklın, mantığın ve özgürlüğün bir anlamı olmayacaktı; çünkü bu kavramlar, yokluklarıyla karşılaştırılarak anlam kazanırlar. İnsanlar kendilerini zıtlarıyla karşılaştırarak tanımlarlar; tabii kendilerini karşılaştırdıkları ‘öteki’ kişi kendilerinden daha aşağı, daha anormal, daha tuhaf olan insanlardı. Bu sürece ‘ötekileştirme, öteki yapma’ denir. Ötekileştirme sürecini kullanan insan, diğer insanı aşağılayarak, kendini normal olarak tanımlar.”
Sayfa 189Kitabı okudu
