Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle. Okullarınızla. İş yerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. Aç kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim, gene aile olduk. Ben bütün bunların dışındayım. Şimdi tek konuğu olduğum bu otelden ayrılırken, hangi otobüs ya da tren istasyonuna, hangi havaalanı ya da hangi limana doğru gideceğimi bilmediğim bu sabahta, iyi, başarılı, düzenli bir insandan başka her şey olduğumu duyuyorum.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Nuhun Gemisi
Otobüs hareket ettikten sonra bir dostluk,bir ahbaplık başladı ki sormayın!Bunlar ne kadar zamandan beri tanışıyorlar acaba?Yoksa hepsi
bir yerden mi?Sordum,öğrendim ki,birbirlerini ilk defa otobüse görüyorlarmış.Ama bu yakınlık,bu dostluk!…İşte doğu insanının karakteri budur.
Sayfa 135 - YkyKitabı okuyor
Nuhun Gemisi
Otobüs çok kalabalık…Bu kalabalıkta herkes kendi derdine düşmüş bile,
onu dinlemeye can atıyorlar.Sofide otobüsün etrafını döne döne çalıyor.Otobüs kalkınca yüzü bize dönük,boyuna çaldı.Sofiye, üstü başı perişan olan köylüler bile,karınca kaderince,ona yüreklerinden kopanı veriyorlardı.
Sayfa 135 - YkyKitabı okuyor
Nuhun Gemisi
Köylü arka kapıdan girip arkaya yığılıverdi.Başıda öne düştü.
Kımıldamadan öyle kaldı.Otobüs sarsıldıkça da başı kalkıp kalkıp öne düşüyordu.Ayakları yalın ve elbisesi paramparçaydı.Bu karda iki gün yalınayak nasıl yürümüştü? Adı Dertli
Hidayet
Sayfa 133 - YkyKitabı okuyor
Her kimse, en baştan beri olması gereken kişi kimse, ona dönüşüyordu. Gerçekte olduğu kişiye ulaşabilmek için diğer tüm katmanları bir bir aşındırması, yırtması gerekmişti. Bu olguyu başka yüzlerde de gördüm; bar kapılarında, kaldırımlarda, parklarda, otobüs duraklarında yayılıp yatan, uzun kış aylarındaysa barınakların kapısında, içeri girmek için sıra bekleyen evsizlerin yüzleriydi bunlar. Bu yüzlerde kendilerine dönüşmeden önce, olmayı başarmaya ramak kalmış ama başaramamış insanların kalıntılarını gördüm.
Sayfa 103 - Jaguar Yayınları. 1. Baskı. Mayıs 2024. Çeviren: Umay Öze.
Bayram şenliğine çıkmış çocukların keyfi ve heyecanıyla birbirimizi öldürdüğümüz bugünlerde hangimiz bir şey okuyup dünyadan haberdar oluyor ki? Köşe yazarlarımızı bile, dirsekleştiğimiz vapur iskelelerinde, kucak kucağa yuvarlandığımız otobüs sahanlıklarında, harflerin tir tir titrediği dolmuş koltuklarında yarım yamalak okuyoruz.
Sayfa 22 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Otobüs duraklarında yağmurlar bekliyor beni,
Yağmurla beraberliğimden doğan birinci ve yüz bininci hayaletim
Ucu ısırılmış bir simidin acısını durmadan
O kadar çok, o kadar çok hissediyorum.
Sayfa 61 - MetisKitabı okuyor
Medeni haklar hareketi sırasında, birçok beyaz, siyahlarla yanyana adalet için savaşım verdi. King, toplulukları yönetirken, onların beyazlara karşı burukluk hissetmemelerini istemişti. Otobüs boykotu sona erdiğinde, insanlara şöyle demişti: "Aranızdaki tek kişi bile, otobüste, Biz zenciler, beyazları yendik, diye övünürseniz, büyük hayal kırıklığına uğrarım. Çünkü bu beyazlara karşı kazanılmış bir zafer değildir. Bu zafer, adalet ve demokrasi için kazanılmıştır," demişti.
Sayfa 28Kitabı okuyor
Ben bu şehrin yollarında sevdim seni, tek başıma bir otobüs durağında aşkı bekledim. Oysaki ayrılığın yeriymiş duraklar bunu çok sonradan öğrendim. Ayrılığın bütün kurallarını sen öğrettin bana...
Sayfa 65Kitabı okuyor
