Bazlama ile Muffin (3)
"Bazlama: Günaydın prenses Muffin!"
Muffin, pencereden başını çıkarıp şaşkınlıkla baktı. "Muffin: Oh, günaydın Bazlama. Ne tatlı bir sürpriz bu!"
Bazlama, heyecanla devam etti. "Senin için buradayım, gözlerinin güzelliğini gün ışığına vurmaya geldim!"
Muffin, kıkırdayarak cevap verdi. "Muffin: Gerçekten mi? İyi ki gelmişsin o zaman!"
Bazlama, kendine güvenle devam etti. "Seninle birlikte olmak, yüzümde bir ekmek kadar geniş bir gülümseme bırakıyor!"
Muffin, kahkahalarla yanıtladı. "Muffin: Aferin, o kadar da kötü değil!"
Bazlama, gülerek devam etti. "Aslında, seninle olan her an bana bir peri masalı gibi geliyor. Sen benim prensesimsin, Muffin."
Muffin, gülümseyerek karşılık verdi. "Muffin: Öyle mi? Peki, o halde prensesinizin kahvaltıya ihtiyacı var, değil mi? Gel içeri, sana bir fincan kahve ısıtayım."
Bazlama, sevinçle kabul etti. "Bazlama: Evet, lütfen! Kahvenin tadı senin gülüşünden daha tatlı olabilir mi ki?"
Muffin pencereyi kapatırken, içeriye doğru yürüdü. Bazlama, sevinçle gülümserken kendi kendine konuştu. "İşte bu, Bazlama. Aşkını ilan ettin ve hatta kahvaltı bile kazandın!"
-Gâyet Mühim bir Alıntı-
1980 öncesine gidiyorum. Ortaokul öğrencisiyim. Babam bizim evimize de televizyon aldı. Sadece TRT var ve yayınlar siyah beyaz. Günün birinde Charlie Chaplin’i keşfettik. Filmin başından sonuna katıla katıla kahkaha atarak izledik dört kardeş. Bir hafta sonu yine Charlie Chaplin filmi vardı ve saatinin gelmesini dakika dakika sabırla çekiyorken
“Senin o ahların herkese var ben sadece biriyim. Her gün biriyle olan biri için ahmış hakmış hak getire..sen kalbi tekleyene doktor gönder, isteyene kadeh tokuşturup sun kendini. En büyük ah kimin acaba?
Defalarca aldatılan olan olarak çok safmışım, Ne yaparsan yap tek kelime etmem artık sana. Yerli ve uluslararası olarak Kendini sunduklarınla iyi eğlenceler, pardon başarılar sana:)”
Müslumanlığın yok oluşu ...
Elhamdülillah Müslümanım demekle olunmuyor...
Zalimin zulmüne bile karşı koyamayan
Evladını
Babasını
Annesini
Vatanıni
Kaybetmiş.
Sessiz kalmiş İslam alemi var karşimizda halen onların mallarını kullanıyoruz halen onlarala alişveriş yapıyoruz zalime Şevkatle mazluma sırtımızı dönuyoruz ama bu devleti yönetenlerin suçu değil gözü doymayan kahvesiz yapamam diyen aç kalamam diyen gazlı içeceksiz yapamam ben, kim ölürse ölsün bana dokunmadikdan sonra diyor bilin ki zamani gelince sizin de kapınızı çalacak bu gün İran'da şeriat var ve herkes onları kınarken hiç terettut etmeden onlar tehdit edip elinden geleni yapıyor bir tafardan dünyanın en zengin ülkleri ""adı ustunede müslüman ülkeleri"" sessizce deve kuşu gibi kafasını gömuyor herkes sanıyor ki çark böyle dönuyor yazıklar olsun Mısır'a Sudi Arabistan İslami ABD satacak kadar ne yaptınız da rabbim sizi derhanindan kovdu .. O bebeklerin ahi sizi bulacak bir gün unutmayın ....😡😡
Atsız | Yalnızlık
Yine aklımda bugün sen varsın,
Yine derdinle hayalim hasta.
Bürüsün kalbimi derdin sarsın;
Bir ümit var bu tükenmez yasta.
Bir yaram var! Ona merhem vurman,
Bir hayaldir ki gönülden taşıyor.
Ayırırken bizi yollar ve zaman,
Hangi Günün Yüzyılıydı
Sancısını yaşıyorsun kaç
zamandır
Yeni bir güne sevinçle
başlamanın
Yoluna ışık tutan sözcükler
Var mı o günün ışıltılı
kanatlarında
Rüzgara dost olan soluklar
Mahlukatına gayb alemlerinden vagonlar dolusu erzakı vakt-i hacette gönderen bir Zât CC. var.
O Zât CC. ki insanın kışın ve yazın imdadına gönderdiği gıdalar vücudun mevsimlik ihtiyacına göredir.
Görmeyen gözler kör
Anlamayan akıl ebleh
Duymayan kulak sağır...
“Yaşanmış olan güzel şeyler artık var olmasalar bile sonsuza kadar sizindir, o yaşanmışlığı kimse sizden alamaz.”
Viktor E. Frankl