Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
228 syf.
·
Puan vermedi
bu kitap için ilk söylemek istediğim içinize derin derin işlediği. kitap, siyasi suçlar sebebiyle sürgüne gitmiş bir kadın üzerinden anlatılıyor, onun sürgünden dönüş süreci ama alışamadıkları, kayıpları, o sürgün acısından dönse de kendini hala ne kadar yurtsuz hissettiği o kadar güzel anlatılmış ki, bahsederken bile ağlamak istiyorum.
kitapta kendini tekrarlayan bir kısım var, anahtar sözcüğün umut olduğu. birkaç kez geçiyor tam olarak anahtarın umut olduğu ama acı olan onu nasıl kaybettiğimiz, nasıl o umut denen çatının altında kaldığımız. 68 neslini kastederek başaramayışlarını anlatıyor, kendilerinden sonraki nesil için, belki çocukları belki de torunları için güzel bir dünya diliyor ama bilmiyor ki biz onlardan daha güzel, daha fazla yenildik aslında.
daha konuşsam o kadar konuşurum ki, öyle bir kitap. eğer geçmiş dönem gerçeklerine bir bakış atmak, bunu aşk, devrim, sürgün süreçleriyle harmanlı olarak okumak isterseniz kesinlikle kaçırmayın.
Okuduğum ilk Oya Baydar kitabıydı, sanırım son olacak.
Yazar ne kadar "Dersim romanı değil dese de bu kitap bir Dersim romanı.
Kitapta üç ana karakter var, birincisi şaşalı hayatı ile opera sanatçısı Diva. Yaşı geçkin, sürekli anılarını anlatan, bazı yerleri rüya mı anı mı anlaşılmayan ağdalı dille habire anlatan bir kadın.
İkincisi, Diva'nın kariyeri uğruna terkettiği kızı Arya. Hop birden hayatımıza giriyor, ne hikmetse kader onu Dersim'e sürüklüyor.
Üçüncü karakter ise Toplayıcı. Yüzüklerin Efendisi'ndeki kıymetlimiss tarzında Diva'nın etrafında dönüyor. Sığ bir karakter.
Ha bir de Arya'nın karşısına çıkan Cansa var, ağır abi, sürekli Dersim Dersim diyip, sürekli tekrar tekrar mağdur edebiyatı yapan bir karakter haline dönüşüyor.
En büyük sorun, tüm karakterlerin aynı ağızla, aynı cümlelerle, aynı şekilde konuşması. Tunceli'den çıkma, toprağı kültürü karış karış bilmesiyle oraların çocuğu olarak anlatılan Cansa, annesinin operasını dinleyip " annenizin vahşi bir sesi var" diyor. Peki.
O yıllarda yaşanan olayları tek taraflı anlatıp, üzerine bir de sürekli mağdur edebiyatının döndürülmesi kitabı oldukça sıkıcı hale getiriyor. Tekrarlar silinse kitap 250 sayfada bitebilir. Ağdalı cümleler seviyorsanız bu kitabı da sevebilirsiniz.
Kitabın özeti;
- Alakasız üç karakter,
- Tarihte yaşanmış önemli olay,
- Kaderin ördüğü ağlar - kesişen yollar,
- Aşk,
- Sürprizli son.
Hangisi gerçek ‘ben’?
Esma mı, Asme mi?
Geçmişimizin ne olduğu bugünümüzü nasıl ve ne şekilde etkiler? Etkiler mi?
Birinin kurguladığı gibi misiniz yoksa kendi gerçekliğiniz gibi mi?
Peki gerçek kime göre neydi?
Okumayan çok şey kaybeder. Aldığı ödülü sonuna kadar hak eden bir yazar ve kitap...
Oya Baydar i Elveda Alyosa da da okumuştum ama bu bambaskaydi.
İnsancaydi.
İnsancildi.
Bir Havası Mevcut Lakin...
"Alnında Mavi Kuşlar", Kanlı 1 Mayıs (1 Mayıs 1977'de Taksim Meydanı'nda yaşanan katliam) ile başlıyor, bu başlangıç noktasını temele alıyor. Romana dokusunu kazandıran da dönemin siyasi şartları, bu şartların sosyoloji ve psikoloji üzerindeki yansımaları. Kanlı 1 Mayıs, bilebildiğim kadarı ile edebiyatta az işlenen bir tarihsel alan. Bu bakımdan "Alnında Mavi Kuşlar" mühim bir roman. Ayrıca birçok farklı toplumsal tabakadan insanı; taşralıyı ve şehirliyi, zengin ve garibanı bir arada görebilmek de mümkün.
Bir sanat eserinin başarısı, anlattığı şeyden ziyade onu nasıl anlattığı ile ilgilidir bana göre. "Alnında Mavi Kuşlar" bir hava, bir atmosfer yakalamayı başarabilmiş elbet, bu noktada başarılı ancak ne toplumsal sınıflara ne siyasi olaylara ne de insan psikolojisine eğilişini yeteri derecede başarılı buldum. Bazı noktalar hep havada kalmış, acemice işlenmiş, yeteri derinlik yakalanamamış. Dönem romancılarını gözümün özüne getiriyorum; mesela Oya Baydar, mesela Sevgi Soysal, Füruzan, Ayla Kutlu, daha geriye gidersem Mithat Cemal, Kemal Tahir, Yakup Kadri... Bunlardaki derinliği Aysel Özakın'da bulamadım ben.
Yine de okunası, gözden kaçmaması gereken bir roman. Okur, kitabın kendine has havasını hissedecektir.
"Bir söz arıyordum, bir ses duydum.
Bir çığlığın peşine takılıp uzaklara gittim.
Duyduğum sesin, şiddetten doğan acının sesi olduğunu bilmiyordum, öğrendim."
.
.
"Şiddet nerede başlar? Laboratuvarda deney hayvanlarını keserken mi, savaşta ölürken mi, öldürürken mi? Çocuğuna kendi değerlerini dayatırken mi, insanın acısının fotoğrafını çekerken mi? Töreyi uygularken mi, sevişirken mi, yoksa yabancıyı ötekileştirirken mi?"
.
.
Oya Baydar'ın kaleminden mükemmel bir eser. Ben şuracığa 2 alıntı ve okumanız tavsiyesini bırakmış olayım....
.
Fotoğraflar ne kadar yansıtır ki gerçeği??
.
O gülümseme dolu, allı pullu resimlerde görünebiliyor mu ki yaşanılan hayatın aslı?
.
.
Peki hangisi gerçek biziz?
Şu an durduğıçumuz yer mi, yoksa geçmişte kim olduğumuz mu??
.
.
Bir Diva...
Opera sanatçısı...
Eşsiz bir ses...
Bu sanatçının eski fotoğrafları birden ortaya çıkıp o muhteşem hayatına dair gerçekleri eşelemeye başlarsa???
Bu diva dününe, 5 sene öncesine, 10 senw öncesine hatta çocukluğuna dönüp bakarsa?? .
.
Oya Baydar'ın hayran bırakan kaleminden bu eseri çok severek okudum. Farklı bir hikaye, sürükleyici, keyif, bilinmezlik ve bir o kadar da hepimize ait gerçeklerle dolu...
.
.
Bu güzel roman benim 'en sevdiklerim' listesine eklendi bile... Tavsiyemizdir efendim
Fotoğraflar ne kadar yansıtır ki gerçeği??
.
O gülümseme dolu, allı pullu resimlerde görünebiliyor mu ki yaşanılan hayatın aslı?
.
.
Peki hangisi gerçek biziz?
Şu an durduğıçumuz yer mi, yoksa geçmişte kim olduğumuz mu??
.
.
Bir Diva...
Opera sanatçısı...
Eşsiz bir ses...
Bu sanatçının eski fotoğrafları birden ortaya çıkıp o muhteşem hayatına dair gerçekleri eşelemeye başlarsa???
Bu diva dününe, 5 sene öncesine, 10 senw öncesine hatta çocukluğuna dönüp bakarsa?? .
.
Oya Baydar'ın hayran bırakan kaleminden bu eseri çok severek okudum. Farklı bir hikaye, sürükleyici, keyif, bilinmezlik ve bir o kadar da hepimize ait gerçeklerle dolu...
.
.
Bu güzel roman benim 'en sevdiklerim' listesine eklendi bile... Tavsiyemizdir efendim
Şu ana kadar okuduğum yapısal olarak en değişik kitaptı. İlk yarısında tam anlamlandıramadığım kitabı, ikinci yarısında iki kat anlamlandırdım. İyi düşünülmüş distopik bir toplum eleştirisi hikayesi.. Tavsiye ederim.
erguvan kapısı
Oya Baydar ın bu eserine bayıldım , tek eleştirim gereksiz tekrarlarla çok uzatılmış.Toplumun sosyo ekonomik her katmanından karakterlerle harmanlamış eserini.Bana göre siyasi olarak görmemiş toplumsal sorun ve ötekileştirmeden hümanist bakış açısıyla anlatmak istemiş meseleyi.Derin devlet ve diplomat bir babanın ölümüyle ve onun kızının bu ölümü araştırırken Ülkü ve ölen oğlunun hikayesi.Derin bu iki ölümle bir şeyleri açığa çıkartır öğrendikleri tepelerin ötesindeki varoşların örgütlenmesine bakılan empatiden yoksun ve ön yargılarla dolu toplumun 2000 li yıllarda çürümüşlüğünü veriyor bize.siyaseten yaşanılan kaos insanların içindeki ikircikliği ve görünürün ardındakini araştırmadan belli kalıplar doğrultusunda otomatik davranışlara sevkeden aşağılayıcı ötekileştiren hareketlerin yıkıcılıklarını gösteriyor,bir babanın çocuğa kardeşi kardeşe kırdıran sadece büyüklerin değil insansanların kendi personalarının zayıflıklarından akılcı olamadıklarından kaynaklandığını bilmemizi istiyor adeta .2000 li yıllardaki ekonomik krizin insanları nasıl böldüğü uçurumun daha da derinleşip fakirin,gecekonduculuğun bir de üstüne dava,devrim,Kürt Türk sorunsallarıyla görülmek istenmeyen bastırılmaya çalışıldıkça sert tepkiler alınan ortamlar yazarımız siyasi bir yazar kurgularını hep bu eksende yazıyor iyi de yapıyor severek okudum #tavsiyekitap .#okuyorum #neokudum #oyabaydarkülliyatı
