Bir anlatının en güçlü yanı, onun kendinde evrensel-insani-vicdani gözenekler barındırmasıdır. Bu gözenekler sayesinde metin uzun ömürlülük kazanır. Elde ettiği güç ve soyluluk sayesinde zaman karşısında kolayca ufalanmaz. Aksi halde, siyasal atmosferin, gündelik mottoların, sokağın genel geçer dilinin kurbanı olur eser. Bu anlamda vicdan metne uzun ömürlülük kazandıran ruhtur da aynı zamanda.