Dibe doğru yuvarlandığı uçurumdan geliyordu sesi acılar içinde:"İnsan bağışlayarak yener yanlışı.İnsanın acısını insan alır.İyilik böyle kolay yenilemez..."
Bu evler hüzünlendiriyor beni, bu derme çatma dünya
İnsanlar, motor sesleri, sis, akıp giden su
Alnımı soğuk bir demire dayıyorum, o eski günler geliyor aklıma''
"yaşamak bu yangın yerinde
hergün yeniden ölerek
zalimin elinde tutsak
cahile kurban olarak
yalanla kirlenmiş havada
güçlükle soluk alarak
savunmak gerçeği çoğu kez
yalnızlığını bilerek
korkağı, döneği, suskunu
görüp de öfkeyle dolarak"