SÖZ VER BANA/ SERPİL ÜNAL
️“Bir sevgiyi yaşamak mı yoksa yaşatmak mıydı onu değerli ve vazgeçilmez kılan?”
Kardeşler her zaman birbirini korur, birbirleri için fedakarlık yapar, birbirlerine destek olurlar değil mi? Bu yüzden başımız dara düştüğünde ilk arayacağımız kişi çoğunlukla kardeşimiz olur. Paylaşmak deyince de ilk aklına gelenlerden biridir kardeş. Derdini, sevincini, eşyanı, paranı ve daha bir sürü şeyi paylaşabilirsiniz .
Peki ya aileni, eşini, çocuğunu paylaşır mısınız? Öyle şey mi olur canım, eş tek kişiye özeldir. Heh işte şimdi bunları neden anlattığıma geliyorum. Çiğdem ve Şebnem ikiz ve fiziksel olarak çok benziyorlar. Yalnız kişilikleri çok farklı. Şebnem İtalya ‘da yaşıyor, bekar ve özgürlüğüne düşkün. Çiğdem evli, bir oğlu var. Bakımlı, düzenli ve mutlu bir evliliği var.
Herkes kendi yağınca kavrulup, dururken Çiğdem büyük bir sorunla karşı karşıya geliyor. Hemen Şebnem ‘i arayıp; acil gelmen gerek, sana ihtiyacım var, diyor. Sakın geleceğini kimse bilmesin diye de sıkı sıkı tembih ediyor. Duyduklarına bir anlam veremeyen Şebnem apar topar soluğu İstanbul ‘da alıyor. Çiğdem, kansere yakalandığını ve yaşama şansının olmadığını anlatıyor. Biraya kadar her şey normal. Ama bundan sonrası için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Çünkü Çiğdem kardeşinden bir söz istiyor. Ne mi diyor? Bana ne canım, söylemem. Zaten yeterince konuştum. Şu kadarını söyleyeyim; yok artık, denilecek bir teklif .
Kısaca su gibi akıp giden, merakla okuduğum bir romandı. Gönül rahatlığıyla tavsiye edebilirim. Ayrıca kitap sonunda kanserle ilgi verilen bilgilerde taktire şayan.
Her Ay Okuyanlar Kulübü
216 syf.
10/10 puan verdi
Hayatımda okurken beni böylesine etkileyen, bana her alanda yeni fikirler veren, tefekküre sevk eden bir kitapla çok nadir karşılaşmışımdır. 
Yaşamak bu kitaplardan biri oldu. Okuyalı çok oldu, incelemesini ancak şimdi yazabiliyorum zira kitabın ve bana kattıklarının iyice demlenmesi gerekiyordu kafamda. Ayrıca bu bir inceleme de değil, zira
